Autobiografia

[Andrzej_Wojnowski]

Kiedy miałem lat szesnaście
Bardzo prosty był mój świat
Z kolegami w piłkę grałem
W duszy mojej szalał wiatr
Było piwo i zabawa
I przede mną wiele lat
Nie widziałem ograniczeń
Nie widziałem żadnych krat

Kiedy miałem lat dwadzieścia
Nowy problem zrodził się
Wszyscy mówią o karierze
Pomyślałem, czemu nie
I na studia się wybrałem
Inżynierem warto być
Dyplom, kiedy jest w kieszeni
To podobno łatwiej żyć

No i w wtedy ją spotkałem
Kobiecości cudny kwiat
Szybko w niej się zakochałem
Trafił mnie miłości grad
Dużo naobiecywała
Że mi nic nie zmieni się
Wolność moja to rzecz święta
Będę robił to, co chce


Dziś mój świat już nie jest prosty
Dwójka dzieci ona też
Skończyła się złota wolność
Łańcuchowy ze mnie pies
Czasem trochę głośniej warknę
Że tą smycz za krótką mam
Ona szybko odpowiada
Sam żeś głupcze tego chciał

[Waldemar_Talar_Talar]

@Andrzej_Wojnowski

Witaj Andrzeju - jakie to prawdziwe - bardzo się spodobał twój wiersz .
Coś innego i mimo ograniczeń bardzo swojski .
Uśmiecham się i to bardzo ...to nie tylko twoja autobiografia .
pozd.

[Fanaberka]

Faceci...
;-)

[Andrzej_Wojnowski]

@Waldemar_Talar_Talar
Dzięki Waldku za przeczytanie i komentarz.
Co prawda chciałem napisać jakiś poważny wiersz , ale wyszło jak zawsze.
Takie śmieszne czasy.

pozdrawiam

[Andrzej_Wojnowski]

@Fanaberka

Niezły komentarz . Dziękuję i trochę rozwinę


Ci faceci , ci wspaniali, ci faceci niedojrzali
Jak nie będą pod ochroną, skończą jak ten nielot dodo

Delikatne to stworzenia, ale nikt ich nie docenia
Choć szlachetne mają dusze, ale z wiekiem większą tuszę
Po siłowniach wciąż biegają, lecz ich one w dupie mają
Tak zwiększają wymagania , że im tylko serce stanie
... c.d.n.


pozdrawiam