Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

https://tujon.bandcamp.com/track/modlitwa

Dziękuje Ci Panie Boże mój
Że też stworzyłeś mnie
Choć chyba tu nie pasuje
Nie mogę odnaleźć się
W tym pragmatycznym świecie
Gdzie dziwne wartości są
Czuję się trochę niepewnie
I nie wiem co dobre , co złe

Dziękuje ci Panie Boże
Że szansę dałeś mi tą
Bym mógł zobaczyć jacy
Ludzie naprawdę są
Jedni chcą bardzo mało
Innym wciąż czegoś brak
Pomóż jednym i drugim
Daj im swój boski znak

Boże , ty wszystko możesz
Użyj więc mocy swej
Pomóż błądzącym ludziom
Znaleźć w ich życiu cel
Niech każdy z nich dostanie
Od ciebie sygnał że
Można być szczęśliwym
Jeśli się tylko chce

Wszystko kiedyś przeminie
Zycie za krótkie jest
Żeby się ciągle uganiać
Za tym co złudne jest
Każdy z nas jest inny
Każdy ma różny cel
Pomóż odnaleźć nam drogę
Co poprowadzi też mnie

Proszę Cię Panie Boże mój
Byś taką siłę mi dał
Abym gdy przyjdzie pora
Też zmienić siebie chciał
Bo przecież nic nam nie dano
Do końca naszych dni
A nasze dziwne życie
To może tylko sny

Boże , ty wszystko możesz
Użyj więc mocy swej
Pomóż błądzącym ludziom
Znaleźć w ich życiu cel
Niech każdy z nich dostanie
Od ciebie sygnał że
Można być szczęśliwym
Jeśli się tylko chce
Opublikowano

@Andrzej_Wojnowski
To niesamowite jak wokal i muzyka zmieniły odbiór tego wiersza... podobno szczęście to stan umysłu, niektórzy potrafią sobie je wmówić inni nigdy nie osiągną tego stanu pomimo posiadania wszystkiego.. badania amerykańskie wykazują tendencję odwrotnie proporcjonalna miedzy stanem posiadania a stanem szczęścia... Co Bóg ma do naszego szczęścia? Czym jest szczęście mając lat 15 a 50 ? Czy można w ogóle się pokusić o to by je definiować? A nawet jeśli to tylko chyba na potrzeby chwili, bo przecież chwila od chwili jest różna.

Opublikowano

@Anna_Maria_Blondynka
Małe sprostowanie . Wszystko co piszę to nie wiersze tylko teksty pisane pod muzykę , albo z przeznaczeniem na oprawę muzyczną.
Z poezja raczej mi nie mają one wiele wspólnego , zwłaszcza z tą współczesną. Może kiedyś ? .
Ale miło mi , że Ci się to spodobało .
A co do szczęści odwieczny dylemat : mieć czy być? - tak je odbieram.

pozdr.

  • 3 tygodnie później...
Opublikowano

@Andrzej_Wojnowski
robisz co kochasz , piszesz ...może wrócimy kiedyś do tego tematu modlitwy jeszcze, to jeszcze nie to... trochę mnie bolała ta piosenka, czuje się jakaś autoironie ale niezbyt zdrowa podmiotu lirycznego... Cały ten album jakimś wyśmianiem naiwności ale nie czyjejś tylko swojej. Mówisz ze jesteś rozsądny i ja ci wierze, widzę to w twoich tekstach.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
    • Bez słownika nie rozłożę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...