Bliżej

[anna_barbara__czuraj-struzik]

stara kobieta
z głową srebrną jak księżyc w pełni
kroczy warkoczami ulic
wspomnienia
tłuste jak niemowlęta
rozdaje mądrymi garściami
nie zawsze przecież tak spokojnie było jak dziś

królowa szarości i tysięcy wieloznacznych przestróg
z każdym oddechem
gubi teraźniejszość
i nie zmieni tego żaden natchniony młodością informatyk
co właśnie obmyślił nowy systemowy kod
być może na doskonałe życie
takie bez bólu, strachu
i sprzeczności

stara kobieta
z głową srebrną jak księżyc w pełni
kroczy warkoczami ulic
jak Maria Antonina z godnością wstępuje na szafot przeznaczenia

zdążyła już go polubić

[WiJa]

zawsze mówię, że zawsze piszemy o sobie (bez względu na wiek) :)

[anna_barbara__czuraj-struzik]

@WiJa
muszę to przemyśleć, ponieważ faktycznie coś w tym może być :) pozdrawiam serdecznie

[Waldemar_Talar_Talar]

@anna_barbara__czuraj-struzik

Witaj Anno Barbaro - byłem przeczytałem i podumałem nad
tym trudnym wierszem .
Wspomnienia tłuste jak niemowlęta - jakoś mi nie pasuje ...
Wydaje mi się nie smaczne - ale to tylko moje spojrzenie ...
pozd.

[jan_komułzykant]

@anna_barbara__czuraj-struzik

A mnie się podoba szafot przeznaczenia,
jakby nie kombinować, to prawda, a wiersz ciekawy.

[luna_]

@anna_barbara__czuraj-struzik
ładnie napisany tekst. najbardziej do mnie trafia druga zwrotka. wrócę tu pewnie :)