Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nie myśl o wczoraj
odpuść sobie
innym też

do głębokiej wody wrzuć
z kamieniem który gniótł
z liną co na gałęzi zawisła
by gałąź zakwitła
na bliźnie kamienia
trawa wyrosła

zobacz znów przyjdzie wiosna
tylko zaufaj wierności
wejrzyj na tych którzy
kochają wciąż tak samo

Opublikowano

wiadomo o co chodzi, wiersz ma niby zrozumiały przekaz, ale moim zdaniem warto byłoby co nieco poprawić np. - z kamieniem co, z liną co.
Już samo "co" troszkę razi, tym bardziej użyte jedno pod drugim.

druga sprawa, to niespójność stylistyczna, która wymyka się spod kontroli, mimo niewątpliwie dobrych intencji Autorki:

do głębokiej wody wrzuć
z kamieniem co gniótł
z liną co na gałęzi zawisła
by gałąź zakwitła
na bliźnie kamienia
trawa wyrosła


Wszystko niby ok, tylko nie ma "zamknięcia" określającego "co" wrzucić - "z kamieniem", i "z liną".
Gdyby było tak,

do głębokiej wody wrzuć
kamień który gniótł
z liną co na gałęzi zawisła
by gałąź zakwitła
na bliźnie kamienia
trawa wyrosła


... to sprawa się wyjaśnia.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Każdego z nas dopada jakaś niemoc, a tej twórczej chyba doświadczył każdy poeta. I choć to dołujące uczucie z pewnością minie. Trzeba cierpliwości. Natchnienie pojawia się często w ułamku sekundy, wystarczy maleńka iskierka.  Papier zaczeka, jest cierpliwszy od człowieka. Pozdrawiam.
    • Ach ta zmiana czasu:) Doskonale ją osadziłaś w pierwszej cząstce, w dodatku w parze z Vivaldim. Cóż chcieć więcej...  Całość świetna, niezwykle klimatyczna, nie mówiąc o puencie, która w ujmujący, subtelny sposób oddaje upływ czasu. Bardzo mi się podoba takie obrazowanie. Piękny wiersz. Pozdrawiam. 
    • @Nata_Kruk @Leszczym @Berenika97 pięknie Wam dziękuję za komentarze. Wasze słowa i interpretacje są bezcenne.   @Nata_Kruk @Berenika97 dziewczyny  trafiłyście w punkt z komentarzem.    @piąteprzezdziesiąte @iwonaroma @huzarc dziękuję za obecność i uznanie wierszydła. Pozdrawiam. 
    • @Berenika97 ... nie każdy brak słów ...   milczenie  wplata się w myśli  chciałoby powiedzieć … skąd wziąść śmiałość  ... Pozdrawiam serdecznie  Miłego popołudnia     
    • Pogodziłem się z samotnością przez pewien czas się gniewała gdy uprawiałem miłość z miłością ona na mnie z tęsknota czekała przepraszam wybacz już wracam wzięła mnie czule w ramiona staliśmy tak we dwoje od końca w milczeniu godząc się bez słowa ona najwierniejsza z wiernych zawsze każdą miłość wybacza moja przyjaciółka wróg zakochanych gdy uczucie umiera do niej powracam i znowu jest nam dobrze razem chociaż czegoś ciągle brakuje kiedy z nią jestem o innej marzę gdy innej nie ma ją akceptuję lecz kiedyś znowu samotność zdradzę
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...