Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

po cichu lato dawno odeszło
zaszumiał wiatr w kotlinie wspomnień
złośnik namieszał upiększył przeszłość
zakręcił łzą tęsknot minionych

czereśnie wiśnie zamknął w słoiki
truskawek smak lodami zmroził
lustra pomarszczył przywołał przy tym
nastrojów garść w kwiatach mimozy

zakręcił życia srebrną łyżeczką
ocenił zysk zsumował straty
nutkę uśmiechu zakreślił lekką
zostawił czar mocnej herbaty

pozwolił spojrzeć nieco inaczej
na życia kres w jesiennych barwach
bezsens pokazał gonienia za czymś
pałeczkę prawd pragnąc przekazać

lecz po co komu taka pałeczka
gdy w gnoju sens zgubiło słowo
zbrukaną prawdę jak tanią metkę
rzeźnicy dusz tworzą na nowo

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



okrutnie męczą mnie suchoty,
bo się ze słowa odchudzałam
aż przedobrzyłam, moje słońce
złocistym blaskiem się dopala

grzeszyłam piórem, nie żałuję
w końcu za winy trzeba płacić
świat będzie kręcił się, jak zwykle
i nie ma żalu, nikt nie straci

a czy to ważne, że jesienią?
nikt się nie będzie serca chwytał,
no może tylko ty, jak zawsze
przyjdziesz, coś powiesz i przeczytasz

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


oj sterczą żebra jak spółgłoski
i straszy szkielet z samych sylab
znikły tłuszczyku samogłoski
lecz krążą sensy w zdaniach-żyłach

jak każda wena się zastrzega
że tylko piórem grzeszy we śnie
sekrety poznał anioł z nieba
i wie dokładnie czymże jeszcze

lecz nie wyjawi ich nikomu
by nikt nie chwytał się ... za serce
w ramach pokuty dzisiaj w domu
do syta pojesz i stwórz wiersze
:)))
Serdeczne dzięki i pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




a sterczą, sterczą, żebyś wiedział,
bo się za bardzo odchudziłam
paskudny kaszel, kicham wierszem
i się przecinków ledwie trzymam

więc jak mam grzeszyć, ja lebioda,
gdy nie to zdrowie, nie te lata,
jasna anielciu i z poetą
już nawet ty mnie nie wyswatasz

jeszcze pokutę mi zadajesz,
po kiego licha drążyć temat?
skoro petów jak cyganów
takich prawdziwych, dawno nie ma

Pozdrawiam :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


grzeszyć to można w każdym wieku
jeśli jest chęć i wola boża
kaszelek zniknie echu echu
ze sylab czar oraz powab

utkasz jak jakąś bluzkę szalik
z sentencji liść wymyśli wena
świat zawiruje jak na balu
myśl chwycisz w lot i jest poemat

już napisałaś dwa wierszyki
przypadek to a niech do licha
jeszcze ci jedno powiem przy tym
uwielbiam Cię na forum czytać

:)))

Pozdrawiam Jacek
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




żeby to było co uwielbiać,
a sio mi z cukrem, po co słodzić
nabawić grzybów, centymetrów
wszak to urodzie pióra szkodzi

lepiej mi przynieś prawdę w kwiaty
uczciwie powiedz co schrzaniłam
mogę obiecać, wszystko przełknę
w dobrym lekarstwie moc i siła

ewentualnie nakup maści
żeby smarować słabe oczy
aż wróci jasność, pomyślunek,
jak nie, to będę miała fochy

:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


fochami grozisz a to heca
i chrzanu szukasz pośród sylab
zaraz tu zmyślę jakiś nietakt
czy prowokacji przyszła chwila

mam komplementom nosa utrzeć
kiedy duch młody jak istota
bez sensu złocić tulić w cukrze
znów się poczułem jako profan

więc wznoszę toast wiśnióweczką
choć innych trunków nie jest mało
pisz dalej zwiewnie fajnie lekko
aby pachniało w wierszach Alą
:)))

pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Bardzo ludzki tekst, historia o tym jak człowiek dla innego człowiek może stać się najważniejszy. O lojalności, o zrozumieniu, bliskości... 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Tu się uśmiecham, nie potrafię się nie uśmiechnąć do Krzysztofa... Pięknie.
    • @Robert Witold Gorzkowski   Dokładnie tak, Robert. Dziękuję Ci za ten przykład - z tą sztuką kubistyczną to w punkt. Widz często widzi tylko efekt końcowy, ale nie dostrzega drogi, która do niego prowadziła - lat ćwiczeń, prób, opanowania klasycznych form.   Picasso, zanim namalował Guernikę, potrafił narysować końską głowę jak z anatomicznego podręcznika  - czyli miał i znał podstawy. Był świadomy. I właśnie dzięki tej świadomości mógł tworzyć rzeczy, które burzyły formę z sensem, nie przypadkiem. Tak samo jest z poezją – zanim coś rozbijemy, warto wiedzieć, co dokładnie rozbijamy. To trochę tak, jak z latarnią morską - nie chodzi o to, żeby przesunąć ją z miejsca, (ona musi być), Warto zrozumieć, jak działa i jak pomaga statkom bezpiecznie przepłynąć. Bez tego światło traci sens. A po co latarnie? Niech wszystko co napisane, będzie poezją   Dzięki Ci za ten głos - dodaje odwagi do dalszego dzielenia się, bo widać, że rozmowa nie idzie w próżnię:)  
    • @Alicja_Wysocka dziękuję Alicjo za wspaniałe słowa. Z pełnym szacunkiem dla Ciebie.
    • dwa miliony lat temu  wtedy człowiek wyszedł z Afryki  entropia Europy przez kilka  gatunków istot ludzkich  życie nie jest łatwe    potem mrozy  cmentarzyska fosylia  i skamieniałe żebro    rzucona dzida leci wysoko  najlepiej celować w mamuci bok drony na osiedla i szpital dziecięcy  dobrze zeszklony koniec łatwiej przebija zwierzę    jar północny pali już ognie  praca daje spokój duszom przodków  pierwsza lekcja to wyjazd z hangaru  w pracy zbroi przeciwlotnicze  pociski rakietowe    z tej ciszy pierwszego miliona lat po upadku Asteroidy wyszły ssaki ryjące  życie nie jest łatwe    jadły popiół           
    • @Berenika97  delikatnie bardzo. Pięknie aż żal czasem się obudzić
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...