Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

ty się nie obnoś tak ze szczęściem
jeszcze wyniucha ludzka zawiść
okrutnie podła bezlitosna
porzucić każe i zostawić

szczęście jest wątłe i strachliwe
nie cierpi krzyku ni rozgłosów
materii wielce delikatnej
na którą licho znajdzie sposób

więc nie rozwieraj słów na oścież
kiedy poczułeś się miłośnie
przebądź je cicho cichusieńko
może przeżyje jedną wiosnę


Opublikowano

@Alicja_Wysocka

ulotność szczęścia płochliwego
rodzi obawy niepokoje
jako o trwałość piaskowego
zamku na brzegu acz we dwoje
łatwiej strzec szczęścia nietrwałego
lepiszczem uczuć pozytywnych
wzmacniać budowlę z afektywnych

https://www.youtube.com/watch?v=9b1HazX4Ap4

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



...oby przeżyło :)
Strasznie podoba mi się, że został zbudowany taki przyjemny klimat, przy czym wiersz jest bardzo konkretny w przekazie.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


ze szczęściem zawsze jest umowa
nikt nie określa czasu trwania
zawładnie zmysły czar i powab
chwil jest za mało do kochania

nie da się zwalić z pantałyku
armatnia kula też tu na nic
choć wokół intryg jest bez liku
ono jak skała się ostanie

prawdziwe szczęście jest jak brylant
barwami tęczy wokół mieni
a człek do góry sam się wspina
by uszlachetnić się i zmienić

:)))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ze szczęściem zawsze jest umowa

a może szczęście jest umowne,
filozoficznie drążąc temat
taki zmyślony stan psychiczny
żeby nie wiedzieć, masz czy nie masz?

by nieustannie czegoś pragnąć,
taka przypadłość wszystkich ludzi
ażeby ufnym snem zasypiać,
że się szczęśliwszym jutro zbudzisz

Dziękuję, Jacku, pozdrawiam :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...