W złotą jesień podlaską ...co mi w duszy gra i w sercu dzwoni... 13/50

[Mieczysław_Borys]

W przeddzień kalendarzowej jesieni


Bluszcz brązowieje na oczach,
Ptaszki poćwierkują, które nie odfruną.
A tu nagle nad skrajem lasu,
Łukiem przeleciał zabłąkany jerzyk,
Co mu świat runął i już nie odnajdzie domu swego?

Chmury poczerwieniałe od zachodu słońca,
Raptem ściemniały, kiedy słońce połknęła puszcza.
Drzewa, choć bezruchu stoją, ale żyją bez końca,
Tymczasem słuchają głosu wieszcza,
Gdy wiatr ucichł idący od pola.

W domu przytulnie, już zaczęli grzać,
Kiedy zadrzemałem - przyśniło mi się,
Że na drzewach była szadź
I tak za wiosną mi się zatęskniło,
Dziwiąc się jak to mogło się stać?

[cezary_dacyszyn]

unikaj zdrobnień!!! To najprostszy zabieg do uśmiercenia wiersza!!!

[Mieczysław_Borys]

Dziękuję za dobrą radę na przyszłość. Lepszego roku od przeżytych.