Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

imperatyw działania na dupościsku

Zjajami_Baba
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Zjajami_Baba

Zjajami_Baba

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

puk puk

otwieram

cudze szampany
szczęścia

rozgość się
sumienie
pobrykaj
zającem pijanym

więc

jeśli to ma mnie ratować
poproszę o zawał serca

ile jeszcze tajemnic
rozkoszy istnienia

nieodkrytych jarów rozpaczy mijanych
maleńkich wstrząsów szalonych lęków

wybieram

idę zielona i nietknięta

na zbocze góry
jaźni
nie zmieszana

ścięta

Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

@Zjajami_Baba

co mi nie pasuje:

- "dupościsku" w tytule bo ani to odkrywcze ani oryginalne

- "szampany szczęścia", "jarów rozpaczy" bo mam awersje do dopełniaczowych (pseudo)metafor

- "rozkoszy istnienia" bo trąci egzaltacją.



Magdalena_Blu

Magdalena_Blu

Opublikowano
Opublikowano

Nie przeszkadza mi "dupościsk", jest w nim rodzaj ekspresji, za to faktycznie "dopełniaczówki" gryzą, jednak gdy ich nie zauważam, zaczynam czuć i widzieć wiersz. "Ścięcie" jako rodzaj pogodzenia się z nieodwracalnym, przewidywanie "złego" w celu przygotowania się, poradzenia sobie i czasami ucieczka w zapomnienie, w "cudze szczęścia".
Jest myśl i świat peelki.
Pozdrawiam:)

Zjajami_Baba

Zjajami_Baba

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



dupościsk nie jest odkrywczy, za to powszechny a więc i wart uwzględnienia;)

pseudometafory, won! też ich nie cierpię, a raczej cierpnę na ich widok; zdarzają mi się jednak tak rzadko, a te tutaj są dokładnie jarami rozpaczy, że się doń w tymże dziele przywiązałam, wybacz ;)

egzaltacja - jak wyżej!

wiem, że ten kawałek jest w większości do bani, nie przeszkadza mi to jednak, bo ważniejsze było podzielenie się

dziękuję więc za czytanie i dzielenie

pozdrawiam serdecznie!
Zjajami_Baba

Zjajami_Baba

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



tak, odczytałaś to, co ja poczułam, bo to wiersz o moim uczeniu się odczuwania na nowo; nie jest dobry, wiem, mam to jednak gdzieś, bo nie o to tutaj; dziękuję ci za czytanie między wierszami:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • infelia
      „Zabrałaś mi dzieciństwo”

      Przez infelia · Opublikowano

      @Nela Ależ to jest z życia wzięte. Moc ekspresji, żal i złość. To jak antylaurka dla rodzica? Wiersz zrobił na mnie wrażenie. A o takie na tym portalu trudno. Pozdrawiam.
    • Łukasz Jasiński
      Muzeum Bezdomności

      Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano

      I ekipa nieudaczników pana Donalda Tuska oszukała miliony Polaków - nie dotrzymała obietnic i w efekcie przewaliła wybory nie do przegrania.   Adrian Zandberg
    • Relsom
      Zaduma z gitarą

      Przez Relsom · Opublikowano

      Muszę porozmawiać. Nie z tobą, nie z nimi. Z godziną, co płynie beznamiętnie w ciszy. Dokąd jadę – nie wiem. Bilet mam w kieszeni, lecz port się rozmywa w przedświcie i mgle. (Refren) A moja gitara wciąż zna mój głos. Nie pyta – nie karze, nie boi się łez. Na strunach cichutko rozpina mój los. Gdy świat nie odpowie – ona wie, że jestem. (II) Kocham ją – bez słowa, bo słowa są kruche. Poddaje się dłoni jak noc snom bez celu. Czasem zapłacze razem z moim ruchem, czasem zadrży jak skrzydło w tunelu. (Refren) A moja gitara wciąż zna mój głos. Nie pyta – nie karze, nie boi się łez. Na strunach cichutko rozpina mój los. Gdy świat nie odpowie – ona wie, że jestem. (III) Nie pytaj, co dalej. Nie wiem. I nie muszę. Podróż to nie mapa – to oddech, to cień. Czasem ją stroję z roztrzaskaną duszą, a ona wciąż mówi: „zagram, jeśli chcesz”. (Refren) Bo moja gitara to cały mój głos. Nie zdradzi, nie odejdzie, nie powie: dość. Gdy wszystko umilknie, gdy zgaśnie mój ton – z jej pudła unosi się jeszcze mój dom.
    • Berenika97
      Męski punkt widzenia

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski Tak pięknie napisałeś o kobietach, że aż musiałam przeczytać kilka razy. Postawiłeś płeć piekną na piedestał.  Mało jest takich wierszy.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

           
    • Łukasz Jasiński
      In praeses elect

      Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano

      I poznaliśmy rozkład miejsc - jakie konkretni politycy zajmą podczas Zgromadzenia Narodowego i Pan Prezydent Elekt Karol Nawrocki zostanie w Sejmie Trzeciej Rzeczypospolitej Polskiej otoczony politykami Koalicji Obywatelskiej!   Źródło: wPolityce.pl   Pana Prezydenta Elekta Karola Nawrockiego do Sejmu Trzeciej Rzeczypospolitej Polskiej powinni wprowadzić kobiety z dziećmi - regulamin Sejmu Trzeciej Rzeczypospolitej Polskiej na to całkowicie pozwala.   Łukasz Wiesław Jan Jasiński 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...