Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Wiwat błyszczące!

aluna
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

aluna

aluna

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

wiosno,wiosenko odezwij się,
mrugnij okiem słońca,tańcem!
podsłuchamy ptaków zaloty,
i skowronka dzwonków złotych!

zapyl nowe kwiaty na łąkach
nie zapomnij o pszczołach pająkach,
rozpuść kwiaty na drzewach
i o wietrze który śpiewa.

operą Vivaldiego zagraj dniom
spadającym rankiem mgłom,
i wpuść w kieszeń żebraka
dwie błyszczące poły fraka.

Grzegorz_Kochel

Grzegorz_Kochel

Opublikowano
Opublikowano

@aluna

O wiosno, wiosenko przecież Cię widzę,
przez mgłę poranną, przez deszczu dżdże,
i swego wstydu, sam się wstydzę,
przez tęsknoty, tak przecież czcze.

Wiosno miła, piąkami rozkwitasz,
kiedy mnie ciepłem otulisz?
Kiedy o moje imię zapytasz?
Kiedy serce zimowe przyjdze Ci rozbudzić?

A może to już? Może na wczoraj?
w chłodzie nocy i jutrzenki blasku,
iżem Cię nie zauważył, gdzie ma pokora?
Że sam w zimowej matni trwam potrzasku.

O serce! Niechże Cię pokonam!


Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • huzarc
      Czwarty dzień wojny

      Przez huzarc · Opublikowano

      @Nata_Kruk Mam taki cykl przemyśleń i zdaję sobie sprawę, że to męczące, ale w końcu pewnie mi przejdzie na jakiś czas:) no, ale cóż świat się trochę rozpada, trochę bliżej niż dalej, dlatego wypada mi jakieś epitafium skroić. Dzięki za czytanie i pozdrawiam:)
    • violetta
      ***

      Przez violetta · Opublikowano

      @Arsis np. Mnie:) nawet w chorobie potrafię coś zrobić, jest gotowa kapustka, mleku moczy się pierś:) akurat to nie robię dla siebie, może spróbuję:) jak tam podboje komet?

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Migrena
      Półistnienie

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Berenika97   wiersz pełen smutku, ale i piękna metafor : "Twój dotyk był miękki jak zmierzch, a jednak przecinał myśli jak ostrze sensu, który się wymyka.” - to cudowne zestawienie łagodności zmierzchu z przeszywającym bólem "gdzie czas zwijał się w sobie jak ranne zwierzę.” - to bardzo zmysłowa i bolesna personifikacja czasu. jest to studium stanów lękowych i depresyjnych, w których podmiot liryczny balansuje na cienkiej linii między życiem a egzystencjalnym zanikiem, walcząc z personifikowanym cieniem, który definiuje jego rzeczywistość. Nika. zostaję z pełną podziwu duszą.....
    • huzarc
      Ziórozie

      Przez huzarc · Opublikowano

      @Annna2 Ten wiersz ma w sobie piękny, dwoisty oddech. Najpierw słyszymy głos ziemi, tej bardzo konkretnej,  ozdobionej sensualnymi wrażeniami. To świat bezpieczeństwa i pamięci. Potem otwiera się druga przestrzeń zdefiniowana przez mitologiczne figury i przemawiające przez nie odwieczne opowieści o świecie. A na końcu mamy pęknięcie, między miłością do życia i świata a lękiem przez dniem, jego ogromem.
    • Berenika97
      erekcjato z syndromem łazarza

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @hania kluseczkaDziękuję! Rzeczywiście świetne są te wiersze - pierwszy jak makabreska, uśmiałam się! Ale drugi -  to próba zachowania człowieczeństwa tam, gdzie odebrano je wszystkim. A dziecku  mówi : "baw się, Kochanie". Przywołał mi na myśl film "Życie jest piękne".  Wcześniej znalazłam tę stronę, nie mogę długo z niej czytać, bo zaraz łzawią mi oczy - przez agresywny kolor. Pozdrawiam 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...