Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Upłynęło już kilka lat od czasu, jak tu leży. Niekiedy porusza swoim grubym tyłkiem. Albo nogą. Poci się i śmierdzi. To wszystko. Nie znoszę go.
Kiedy już nie mogę z nim wytrzymać, robię mu różne paskudne rzeczy. Zaczęłam od wyrywania pęsetą włosów. Na głowie albo na nogach. Na początku bałam się, że się obudzi i wścieknie. Ale to się oczywiście nie stało. Teraz rozpaczliwie pragnę, żeby nareszcie wstał i wyniósł się. Prawdopodobnie jest to jedyny sposób, żeby się go pozbyć. Jeżeli to w ogóle możliwe.
Poza tym koniec jego snu jest jedyną zmianą, na jaką mogę tutaj liczyć.
Kiedy zaczął pierdzieć przez sen, wzięłam się za sposób i zaczęłam kłuć go broszką. Przypięli mi tę broszkę do sukienki. Nie wiadomo dlaczego. Nie cierpię jej. Jest tandetna i brzydka. Ale teraz mi się przydaje.
Kłuję go w pięty albo w tyłek. Niestety niewiele uzyskałam, tylko niewyraźnie mruknięcia i zgrzytanie zębami, które równie dobrze mógł wywołać zły sen.
Tej sukienki też nigdy nie znosiłam, a dali mi ją. Wyglądam w niej jak wychowanka sióstr urszulanek, chodząca cnotka. Chciałam się przebrać, ale moja walizka leży zbyt wysoko.
Ostatnio wymyśliłam nową metodę, jak wreszcie zakłócić jego śmierdzący, wieczny sen. Szepcę mu do ucha ohydne historie. Przypominam je sobie albo wymyślam. Sama nie wiem. Nie potrafię już odróżnić wspomnień od snów.
Opowiadam mu o morderstwach, powieszeniach i gwałtach. Sama jestem zaskoczona własną wyobraźnią. Opowiadam mu o nienawiści. Na przykład w stosunku do takich tłuściochów jak on.
Wydaje mi się, że to skutkuje. Zaczął się niespokojnie przewracać i pomrukiwać. Pogorszyło to trochę i moją sytuację. Jest teraz głośniejszy i bardziej się poci. Nie cierpię go, kiedy jest taki wilgotny i lepki. Kończą mi się pomysły, jak mu dokuczyć.
Z ust wydobywa mu się odór starego mięsa. Co on do cholery jadał? Sapie coraz głośniej. Wbijam mu w pośladek igłę aż do końca, a on tylko zgrzyta zębami i mumla. Jego penis jest napięty i twardy. Już kilka lat soki wzbierają w nim, żeby się nigdy nie wylać.
Im jestem dla niego okrutniejsza, tym bardziej napięte są jego sny i rozporek.
Nie wiem, jak długo jeszcze oboje to wytrzymamy. Mam jednak wrażenie, że o zmianie nie mamy co marzyć. Jedziemy pociągiem z maksymalną prędkością. Zamknęli mnie z nim w jednym ciemnym przedziale i nawet nie wiem, kto to zrobił. Dawno straciłam rachubę czasu. Za oknem jest noc bez jednej gwiazdy.
Coraz częściej ogarnia mnie sen i zaczynam rozmyślać o tym, jaki dziwny jest ten pociąg. O ile sobie przypominam, żaden konduktor nie przyszedł jeszcze sprawdzić naszych biletów. Jedziemy też podejrzanie długo i podejrzanie szybko. Może ktoś nas porwał z całym składem i żąda teraz okupu od naszych rodzin?
Smród zagęszcza się w naszym przedziale. Ostatnio, być może nawet od kilku lat, światło jest wyłączone. Tłumaczę to sobie oszczędnością. Ale co, jeśli powód ciemności jest inny?
Jestem pośród tych obaw sama. Ten tłuścioch nic tylko śpi. Z zawrotną prędkością. Nienawidzę go za to. Za inne rzeczy też, ale przede wszystkim za to.
Czasem migają mi przed oczyma jakieś światła i znowu nabieram nadziei, że dojedziemy w końcu do celu. Że wszystkie tamte strachy okażą się tylko złym snem i jutro obudzę się w domu, we własnym łóżku.
Nie rusza się to tłuste, paskudne zwierzę. Muszę szybko wymyśleć jakąś historyjkę o śmierci i zabijaniu, żeby mu się gorzej spało. Biorę w zęby jego ucho i szeptem zaczynam opowiadać. Pewnego razu w jednym ciemnym przedziale zamknięto dwoje ludzi, mężczyznę i kobietę. Kobieta miała na sobie czarną jedwabną sukienkę. Mężczyzna spał, sapał i zgrzytał zębami.

Opublikowano

Minęło już kilka lat od czasu, co tu leży????? Co to znaczy? Z takim potencjalem marnować się na takie rzeczy? Moim skromnym nie warto. Podejrzewam, że gdybym zaczął pisać o tym, czego nie lubię w kobietach, forumanki znienawidziłyby mnie w jeden dzień. Ale po co tracić czas w ten sposób? Ale tekst świetny. Bardzo rad, że Pani się pojawiła, pozdrawiam szowinistycznie.

Opublikowano

Pierwsze zdanie jest dla mnie niezrozumiałe: możechodziło Ci "jak tu leży, lub od kiedy tu leży"?
Trochę dziwaczne opowiadanie. Nie bardzo wiem jak go zakwalifikować. Mogę Ci tylko podpowiedzieć jak się drania pozbyć, choć Ty przecież masz na to sposób. Wszak jesteś wampirką...

Opublikowano

Racja, to pierwsze zdanie jest niezręczne, zaraz je zmienię na "od kiedy". I dzięki za tak szybką reakcję, uśmiałam się, Leszku, z twojego komentarza. A do Ashera: tak w głębi duszy jestem wielką miłośniczką mężczyzn (ale o tym sza!). Pozdrowienia,

Opublikowano

przepraszam , to już może nie na temat ale do Pana Leszka chciałam ...( " w dzieciństwie łapała muszki ..." ) . Pańki talent poetycki , już powszechnie znany ...a tu,narodził się nam jeszcze psycholog. Pan sądzi , że to uraz z dzieciństwa ?
(uprzejmie proszę potraktować moją uwagę z humorem )

Opublikowano

Jakie szczęście, że nie mam nadwagi :) Bo bym sobie zaczął kombinować, co też żona mi szepcze...
Nie, nie zacząłbym. Na moje szczęście ona nie jest wojującą sufrażystką, która budzi mnie co rano okrzykiem "Hela będzie traktorzystką" :)

Pozdrawiam doceniając złośliwości ;)
Wuren

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Przyjemny wiersz. Kiedyś miałem dryg do rymów, ale jakoś mi przeszło.
    • Gdy będę zasypiał zdmuchnij z włosów ptaki Omieć rączką swoją myśli nieborakie Uśnij oczy moje w głębię się zanurzą Odczaruj powoje co me myśli burzą Wyrwij korzeń z głowy rozpal rozum iskrą Upuść na mnie wrzosy poezją rozbłysną. Pocałuj mnie w usta zagryź wargi swoje W piąstce ściśnij prochy odsącz soki moje Ponad głowę podrzuć co ze mnie zostało W trawie ukryj dłonie wrośnij w brzozę białą Całą sobą poczuj drzewo rozedrgane Dusze zawirują ponad naszym gajem. Samotność Cię straszy całą bezwzględnością Nie miej na nią czasu zajmij się miłością Bo choć niepozorna jest ta Pani duszy Oddaj jej marzenie to kamień rozkruszy Zawezwij ptaszęta ukwieć nimi włosy Wstąp na nasze pole... widzisz sianokosy?!    
    • Dla mnie poezja bez rymów jak muzyka bez melodii, więc wiem, że taka jest, ale nie czytam i nie słucham. Pozdrawiam
    • Smutne, ale jak to jest, że mimo wszystko, w Polsce dzieje się lepiej, niż u wszystkich państw dookoła, oprócz Niemiec, ale to raczej na ich zachodzie. Czesi, zwłaszcza Węgrzy i Słowacy zostali w tyle i nam zazdroszczą. Zdanie, że Polska udaje, że jest państwem jest bardzo niesprawiedliwe, bo nigdy w historii naszej długiej, w Polsce nie żyło się lepiej, nie było nowocześniejszej gospodarki i niższego bezrobocia, a stało się to w jednym pokoleniu. Jednym z przyczyn jest pompowanie złych wiadomości, które się sprzedają najlepiej, a których taki obraz powstaje. Nikogo nie interesuje to, że powstało 10 fabryk, a tylko to, że jedna padła, z czego wniosek - nie ma przemysłu. Nawet to, ze Robert Lewandowski był najlepszym strzelcem w najlepszych klubach wywołało jedynie falę hejtu i zawiści. Jest wiele zła, spowodowanych w dużej mierze powszechnym alkoholizmem i innymi używkami, ale też frustracją powodowaną ogromnymi oczekiwaniami, niemożliwymi do szybkiego osiągnięcia. Marazm i beznadzieja były za komuny, za której w ostatnich jej 10 latach doszło do bankructwa państwa, tak więc zaczynaliśmy transformację bez kapitału z węglem, jako najważniejszym produktem eksportowym. Teraz jest inaczej i szkoda że wielu tego nie widzi.  Pozdrawiam
    • @Groschek Pierwszy raz skumałam Twój wiersz. Nie wiem, kto bardziej się postarał, Ty czy ja :)  Jest chaotyczny i piękny jak sen dziecka, które widziało za dużo bajek. Wszystkie te bajki znam – i chętnie ich słucham do dziś, bo czegoś uczą. Dziękuję.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...