Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Gdyby urosły mu skrzydła,
poleciałby na te kwieciste łąki,
które zna z dzieciństwa.
https://plus.google.com/photos/103276734392610294633/albums/5460053774140201761/5474569892596552402?pid=5474569892596552402&oid=103276734392610294633

Poleciałby na te pola zielone
wiosną, latem w złote.
https://plus.google.com/photos/103276734392610294633/albums/5412596318416465713/5483310121001421570?pid=5483310121001421570&oid=103276734392610294633

Ale gdy los założył mu sidła,
które jak fakt są rzeczywiste,
nic się nie spełni,
co było z dzieciństwa.
I dzisiaj z żalu
oczy ma łzą zeszklone,
skoro w niewoli trzymają go
dozgonne wrota...

  • 2 tygodnie później...
Opublikowano

@Joanna_Bogdańska - Joanno, dziękuję za odnalezienie wiersza, bo jest już na drugiej stronie. Tym bardziej za wsparcie duchowe... Treść wiersza, jak doszłaś do wniosku jest o tym samym autorze, który napisał wiersz, czyli o mnie. Przyznać się nie wstyd, a raczej pozytywna cecha człowieka, tym bardziej nie grzech, a oczyszczenie siebie z pragnień duchowych jak i fizycznych. Gdy przypadł wiersz Tobie do serca, to z tej przyczyny zapraszam Cię na moja stronę - tam znajdziesz może więcej wierszy o podobnych pragnieniach, czy perypetiach autora?: http://www.far.org.pl/forum/viewtopic.php?id=2527 Serdecznie pozdrawiam rownież już z wiosennego i słonecznego Podlasia... Miecio Patriota

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...