Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

nie myśl - naśladuj - Varia

agnieszka puczynska
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

agnieszka puczynska

agnieszka puczynska

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

tylko nie pluj ogniem
sztandar jego jest tęczowy
stubarwna zamieć w drobinach mgły
znak przyzwoitości

wąskie gardło i krzyż
katechetom i duszpasterzom
zabrane przed laty
myślozbrodnia

nie myśl: nawracaj
naśladuj chrystusa
w winie radość mógłby rzec

liturgia na dziś i niedzielę
sex & drugs & rock'n roll
i podróże papieża

uderzał z buta gdziekolwiek był
w ewolucjonizm chrześcijański i pochodzenie człowieka
w maski pośmiertne biskupów złoczyńców

potrzeba doświadczonych
umęczona treść

Varia czyli rozmaitości
tętniące rozwagą

z wagą skończyć czy bez?
varia(t) budzi się o zmierzchu

ja pytam czy treść jest ok
nie błądzisz więc spójrz

vice

vice

Opublikowano
Opublikowano

tak jest natłok. ale coś w tym jest. mi czytało się przyjemnie i bardzo zaciekawiło - tym bardziej że dotrwałem do końca :)
zastanawiam sie czy potrzeba tak dużo skoro z tego mozna dwa wiersze zrobić ale to już nie moja działka. i czy światła w tym wierszu aż tyle potrzeba. zbyt dużo enterów według mnie. i będzie dobrze. pozdrawiam

Messalin_Nagietka

Messalin_Nagietka

Opublikowano
Opublikowano

tak - jestem za albo przeciw chrześcijaństwu jako filozofii - jako religii czy jak ją zwał - tworzenie doktryn uszlachetnia jedynie innowierców - bogaci punkty zborne zwane katedrami - ale nie mi o tym sazić - jedynie wypowiedzieć się mogę - a wiersz Agnieszko czasami kuleje - bo rozciągasz ją - do wielu czyli polimysli
MN

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Alicja_Wysocka
      Stokrotki dla Febe

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @tie-break Tak, powinien ją uprzedzić.  Miałam podobne przeżycie, napisał mi że zanim ewentualnie się zobaczymy, musi mnie przygotować. Co ja sobie mogłam wtedy pomyśleć?  Ale mnie to nie zraziło, bo wcześniejszy  kontakt był odpowiednio podparty.   
    • tie-break
      Przystanek końcowy

      Przez tie-break · Opublikowano

      @Simon Tracy Wiesz, co mi przyszło do głowy? Zaczęłam się zastanawiać, co by się wydarzyło, gdyby po wspólnym "dymku" podmiot liryczny i duch mężczyzny w kaszkiecie postanowili wyruszyć razem na miasto. Jak ja bym chciała to zobaczyć! A co tam, raz się (nie) żyje! Zaciekawiła mnie ta opowieść, bo jest niemal "flmowa". Tak mógłby się zaczynać interesujący obraz, może taki trochę w stylu Tima Burtona, nawiązujący technicznie i estetycznie do "Gnijącej panny młodej". Ze stosowną dawką wisielczego humoru, przełamującego wyjściową depresyjność.
    • Berenika97
      Stokrotki dla Febe

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @tie-breakBardzo dziękuję za opinię. Co do schematyczności to się, jak wiesz, zgadzam. Ale oprócz treści jest jeszcze forma przekazu. A wracając do tego, że chłopak mógł ją uprzedzić o swojej niepełnosprawności. To nie zawsze działa tak, jak nam się wydaje. Mój znajomy, trochę starszy ode mnie miał wypadek na motocyklu, przeżył ale jako niepełnosprawny. Szybko opuściła go dziewczyna (po 2 latach wspólnego życia),  Po wyjściu z psychicznej depresji, zaczął pisać na portalu randkowym, po prostu nie chciał być sam. Potem opowiedział mi, jak reagowały dziewczyny na wiadomość o tym, że jest na wózku. Jedna stwierdziła, że niepełnosprawni są mało inteligentni a ona chce mieć mądre dzieci, a inna zażartowała - to po co się tu pchasz z tym wózkiem.  Fenrir może bał się tak szybkiego odrzucenia a może chciał zobaczyć fizyczność Febe.   @Alicja_WysockaBardzo dziękuję! Napisałam to opowiadanie pod wpływem impulsu. Wyciągnęłam z "szuflady" to stare - wróciłam do niego, bo mama tego chłopaka o którym już wspominałam tie-break, poinformowała, że leci do Toronto na ślub syna. Chłopak wyjechał z Polski dzięki rodzinie w Kanadzie i znalazł tam żonę. Ucieszyło mnie to, ale moi bohaterowie zostali w Polsce. 
    • tie-break
      Zaduszki

      Przez tie-break · Opublikowano

      @Simon TracyDziękuję :-) W zupełności się zgadzam. 1-2 listopada cmentarz przypomina raczej jarmark, albo piknik i bywa to męczące. My potrzebujemy raczej otoczenia sprzyjającego smutkowi. Chociaż w wielu kulturach nie jest to święto ponure, a raczej okazja, aby zaprosić bliskich zmarłych - nawet na chwilę - do swojego życia i cieszyć się ich - trochę magiczną - obecnością (o ile ktoś w nią wierzy i ją odczuwa). Pamięć to z kolei bardzo osobista sprawa. Jeśli ktoś nigdy nie czuł się związany np. z jakąś daleką, raz widzianą w życiu ciotką, albo praprapradziadkiem, którego nawet nie znał, to raczej zrozumiałe, że nie przejawia potrzeby odwiedzania ich na cmentarzu częściej, niż raz do roku, "bo wypada". Co innego wizyty na grobie ukochanych rodziców, dziadków, bliskiego przyjaciela...  @GerberDzięki :-)
    • Gerber
      prawda i fałsz

      Przez Gerber · Opublikowano

      @Annna2 Dzięki, również zdrowia życzę.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...