Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

coraz szybciej zapada zmierzch
ciężki jak smutek w oczach staruszka
księżyc przyćmiony cylindrem
gwiazdy ukryła jagodowa noc

zagubione mgły snują się polem
prowadzą pod rękę jesień
mleczne i zimne wloką tiulu welon
wilgocią powlekają świat

liście drżą z zimna spadają
na żółknące trawiaste dywany
tesknią za upalnym latem
rankiem łzami rosy cicho łkają
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Dziękuję Lilko ,ze czytałaś moje wyobrażenie i nie tylko o nadchodzącej jesieni...!
A o nostalgii to zapewne ja , pod wierszem Waldka Talara!

Serdecznie!
Hania
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



No, no właśnie jagodowa- przywojuję wspomnienia lata, uroczego,
bez słońca nie ma upału, ani traw,choćby żółkły...!

również pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


znowu czeka nas ta szara jesień. Oszukać przyrodę. Któż tego dokona za mnie...

Dziękuje Wodzu za czytanie i za wybrany,,,wiersz niesie z sobą dwuznaczność.
Ale to juz inna ,,,,!
Pozdrawiam!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Dziękuję Marku za czytanie i swoje subiektywne odniesienie!
Nie wiem , dlaczego tytuł tak się skojarzył , przecież zawsze mowimy , nadchodzi jesień, zima ,,,ba ktoś odpowiada nadchodzi , nadchodzi,,,!
Ale jak pisałam powyżej w wierszu jest dwuznaczność , dlatego użyłam właśnie takiego tytułu!
Wiersz przypomina ,że wszystko przemija nawet,,,,!
A zlota polska jesień , w innym moim wierszu , to nie znaczy,że nie napisze cos nowego, radosnego, przeciez nie zyjemy w swiecie bez skaz , pod góre i z górki , chyba ze masz inaczej tz. z górki!

Pozdrawiam!
Hania
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Jesień, Mietku, nic nie poradzimy ,musimy ją zaakceptować tak jak inne pory roku (co i w wierszu)!
U mnie deszcz i zimno, ale pod dachem ciepło i przytulnie!
Pozdrawiam!
Hania

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Jazda spod mostu podwoziem.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Mosty są przecinkami ciągłości wielu dróg kolejowych, albo myślnikami.    Widzę resztki trupa pędzące pośpiesznym. 
    • Radosny dzień zimą , ty jesteś przy mnie Słońce ogrzewa duszę, a spojrzenia rozpromieniają się Czas mija, niczym woda w strumieniu Ogród cudowności w naszym domu Łączy nas pasja i uczucie Nie ma gotowych schematów miłości, sami je kreujemy Jesteśmy jak kawałki układanki, które tworzą nasze życie Skarby miłości, nasza rodzina Mamy podobne serca, przepełnione ciepłem, uczuciem i szacunkiem Życie w kolorach jest różnorodne, cenimy wszystkie barwy Świat jest zróżnicowany, lecz miłość pozostaje niezmienna                                                                                                                                                                       Lovej. 2025-12-16                                   Inspiracje. Miłość w rodzinie
    • żółte chryzantemy, które do niedawna pstrzyły się w ogrodzie dziś skulone dogorywają w wazonie zerwała ich całe naręcze aby przyozdobić grób syna na małej mogiłce tli się jeszcze gliniany znicz a światło niczym matczyne dłonie delikatnie muska przestrzeń na coś ty mi mały zachorzał przyszedł niespodzianie w bólach przeokrutnieńkich ino te oczka zamglone roztworzył i zamilkł a mnie się tak cni do ciebie w coraz mocniejszej trwożności ach gdyby można cofnąć czas zebrać krew która cienką strużką toczyła się między redlinami wepchnąć wątłe ciałko w sam środek ciepłego łona pod zapaską Anna ukryła grzechotkę drewnianą z wilczym zębem na nic się zdało smarowanie mózgiem królika odprawianie guseł pomarło się dziecku na Amen
    • Daleko jesteś, gdzie błękitu sklepienie. Ty moje słowa jak zawsze zrozumiesz. Dobranoc, Mama i nów Cię ukołysze.   Znów staram się oszukać to tęsknienie,  czy ciepło tam dotrze- skosztujesz? Daleko jesteś, gdzie błękitu sklepienie.   Garść dobrych dni - wspomnienie I słońc igraszkom nowiem folgujesz. Dobranoc, Mama i nów Cię ukołysze.   Spłoszonym ptakiem  myśli cierpienie, Doświadczeniem Hioba usta rysujesz. Daleko jesteś, gdzie błękitu sklepienie.   Mijają dni bez Ciebie kolejne jesienie. Czy tęsknotę wciąż jeszcze czujesz? Dobranoc, Mama i nów Cię ukołysze.   Miłości wiecznej tu łez ronienie. I nie wiem, czy mnie wypatrujesz Daleko jesteś, gdzie błękitu sklepienie Ty moje słowa jak zawsze zrozumiesz.    
    • Krótko i trafnie, a wielu, jak sądzę, tak ma. Pozdrawiam. P.S. Chyba "tchórzę".
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...