Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

zaciskasz zęby
na mojej duszy
zbyt mocno

uwolnienie się
nie wchodzi w grę
kiedy zabiłeś
cynizmem, mój drogi
wszystkie inne pionki

ja
może i jestem królową
ciszy i rozpaczy
obłąkanych

a moje królestwo
rozciąga się znacznie dalej
niż potrafią dojrzeć
krótkowzroczne oczy

wiecznym odchodzeniem
wiecznym powracaniem

Opublikowano

w pierwszej zwrotce, zamiast duszy umieściłabym coś innego
"przestrzeni, otchłani, ramieniu, cieniu" nie wiem.. ale dusza jakoś nie pasuje
i zamiast "zbyt mocno" dałabym "za mocno"
z drugiej zwrotki wywaliłabym "mój drogi" - bezsensowny zwrot, zupełnie nic nowego nie wnoszący, a wybija z rytmu - już po przeczytaniu pierwszej zwrotki wiemy, do kogo podmiot liryczny ma "zastrzeżenia"
w trzeciej radzę zrezygnować z tego "ja" na początku i coś trzeba zrobić z tym "ciszy i rozpaczy" kiepsko brzmi.. albo wywalić całkiem albo zamienić jednym słówkiem..
z czwartą nie wiem co zrobić.. jeśli coś się w niej zmieni, to całkiem straci sens..
końcówka może być.. :))

hmm.. tylko się nie denerwuj.. poświęciłam troszkę czasu na zastanowienie się nad tym wierszem i to są moje uwagi.. moje przemyślenia i moje spojrzenie.. nie znaczy to, że musisz mnie posłuchać, bo nie uważam się za autorytet
skoro poświęciłam czas na interpretację to znaczy, że wiersz nie jest najgorszy.. :))
ale trzeba nad nim popracować.. :))

pozdrawiam
Emilka

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Ewelina Owszem Ewelina i Ty również trochę też :) @Rafael Marius Dzięki Rafał, cieszę się. 
    • Szuria i furia. Obie z jesieni. Szur, a ja w liściach z nosem przy ziemi wśród bezkręgowców lub protoplastów wszystkich dla których, miły w dłoń kasztan.     Furia na skrzydłach chce stąd odlecieć. Smardz albo pociec może nie przeciec. Z bibuły na niej falują tony. Czyjeś tam krzywdy i wiatr w miliony.     Jesienią znowu tyle się wniesie: ziemia na butach, chrząszcze kołnierzem. Słońce się chyli już przed wieczorem. Furia zje z szurią jak mysz pod stołem.         *         Im Eumenides patrzy życzliwie. Zmówi się z nimi, obie wyżywi. Z igliwiem starszej wyrzut sumienia — da młodej pogryźć szczyptę kamienia.   Aż im się zerwie cyklon ważności. Odejdą zimą w poślizg i pościg. (Może się z czasem znajdą w salonie, chyba że zgodzi je Tyzyfone).     inspiracje:

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

                   
    • @Stary_Kredens @Stary_Kredens W Pismie Świętym o glupocie czlowieka odrzucającego swiadomie P.Boga, jest bardzo wiele napisane.    "Jeśli chodzi o nasze wieczne przeznaczenie, to albo jest się głupcem, co oznacza odrzucenie ewangelii Chrystusa, albo jest się mądrym, co oznacza wiarę w Chrystusa i powierzenie Mu swojego życia (zob. Ew. Mateusza 7.24-27). Wierzący odkrywa, że ewangelia- którą uważał za głupotę- jest w rzeczywistości mądrością Bożą, która zapewnia mi wieczne zbawienie"   Serdeczne pozdrowienia przesyłam pięknego dnia życzę i samych dobrych wyborów  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • dwa razy mało to chyba złóż myśli szybko naprędce  w kwadracie kantów nie widać są kąty cztery nie więcej   tych myśli nigdy za dużo  nad sobą zawsze na czasie a obłęd należy zgubić wyjść z koła i patrzeć inaczej :)))
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witaj - miłość ma cieszyć nie smucić - miło że czytasz -                                                                                                 Pzdr.słonecznie.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...