Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rozmowa

beta_b
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

beta_b

beta_b

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano (edytowane)

NADZIEJA I

A gdy już jestem Boże zmęczona każdym oddechem,
którego wymaga ode mnie życie
zamykam oczy i czekam.
Dbam wtedy o sen i pokarm dla ciała.
Dusza odpoczywa.
Wyglądam anioła
co go nazywam Inkubator Nadziei.
On bierze mnie za rękę jak dziecko
i odprowadza do serca.
Jak do domu.

NADZIEJA II

Nadzieja
na różnych się kryje poziomach
gdy wicher zawieje
jak dach spada korona:
będzie jak chcę!
mam taką nadzieję.

Wiatr wieje
tracisz tę pustą wiarę
stojąc pośrodku zgliszcza
z życia się rodzi głęboka nadzieja
że będzie jak będzie
rzecz oczywista!

Ta podstawowa nadzieja
wraz z życiem odchodzi ostatnia.

WIARA

czasami
nie można zrozumieć
bo rozum nie sięga
a wiara przenosi

wiedza
to tylko wiedza
to prosta zamknięta
w obliczu niemocy

zawodzi
tabelka szaleje natura
boże co robić?

NA GŁOWĘ

jeżeli przyjąć
że świat to wielka firma
którą stworzyłeś od zera
i mimo katastrof wojen i krachów
firma ta działa
to jaką musisz mieć moc w sobie
i wielkie pokłady
wiary
nadziei
miłości

REFLEKSJA

A kiedy sobie
czasami przypomnę
że żyję i że to
wcale nie jest
takie oczywiste
ogarnia mnie trwoga
ile wysiłku wymaga
utrzymanie tego stanu
i jak krucha
ta nagroda.



 

Edytowane przez beta_b (wyświetl historię edycji)
  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Maksymilian Bron
      Boskie litery

      Przez Maksymilian Bron · Opublikowano

      Boskie litery Ach, gdybym miał litery Boga, czy powtórzyłbym za Nim, zło i dobro stwarzając? Co zostawiłbym, co zabrał – inaczej zamordował, tłumacząc puste łuski, zło złem zwalczając   Zostawiłbym słońce, którego wiatr rusza liście, prowadząc do Arkadii, nie iluzji Piękna i głosy słowików przy jeziornym zachodzie, zapach traw i bzów, a nie miraż Szczęścia   i pustynny piasek, który mruży oczy, wiosenne krople, co myją ramiona, świeżość cirrusów wymalowanych tęczą, piwniczny nektar, by oddech miała głowa   Zostawiłbym zapach po zgaszonej świecy, całą mowę ptaków, wyznania Augustyna, każdy schyłek dnia przy bezchmurnym niebie, który utracony Raj przypomina Irlandzkie pastwiska i dolomity Iraku, wicher rzeźbiący na plażach Australii, smak truskawek oraz skrzyp dębu, który robactwo zmieniło w szafę wspomnień   i zapach łubinu wraz z procesją chabrów, dziuplę uszatki, gawrę pełną pszczół, nagość z Edenu, pokorę Jeremiasza, mrowiska zbudowane na mchu pustych dróg   Zostawiłbym horyzont oraz stare pieśni nucone przez zwierzęta, by pocieszyć się przed walką i gorące źródła przy ożywczym samumie i gwiazdy, które niegdyś były naszym startem, gumigutę, oliwin, indygo, amarant i cyjan, oceanów całą gęstość barw, bańki z gejzerów i wędrujące głazy, obłoki perłowe i żadnych ludzkich krat   Czy zostawiłbym zwierzę najbardziej agresywne, bezinteresownie złe, jakby interes był wymówką? Czy zostawiłbym ciebie? – to pytanie retoryczne Ulgę poczuła rzeka, kołysząc pustą łódką.
    • MIROSŁAW C.
      Gaza

      Przez MIROSŁAW C. · Opublikowano

      @Annna2 "Gdy ludzie u władzy dopuszczają się straszliwej zbrodni, już nawet nie udają, że chcą ją ukryć jakąś inscenizacją (albo reinterpretacją), która ukaże ją jako czyn szlachetny. W Gazie i na Zachodnim Brzegu, w Ukrainie i tak dalej zbrodnię chełpliwie prezentuje się jako to, czym ona jest w rzeczywistości. Media słusznie nazwały dewastację Gazy pierwszym ludobójstwem nadawanym na żywo. Hasło „sprawiedliwość, żeby zostać wymierzona, musi być widziana” zostaje odwrócone: zło, żeby być czynione, musi być widziane właśnie jako czyste zło, nieukrywane za uczciwą sprawą." Autor: Slavoj Žižek, Lekcja Trockiego na czasy transmitowanego ludobójstwa.
    • violetta
      Śnieżna

      Przez violetta · Opublikowano

      @MIROSŁAW C. króciutkie i cieszy:)
    • Leszczym
      Porcelanowy wrestler

      Przez Leszczym · Opublikowano

      @piąteprzezdziesiąte Może być i o mężczyznach i o kobietach również. To pojemny tekst tematycznie. Dziękuję i również pozdrawiam. 
    • violetta
      wszystko czyni mnie twoją

      Przez violetta · Opublikowano

      @Somalija na wesele sobie uszyłam, jeszcze będę miała słodką różową, będę miała też nocleg z hotelu. Była, tam kiedyś w restauracji i taki zameczek w Bałtowie.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...