Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

doba jest wyimaginowaną jednostką miary
od nadziei do nadziei

czas wytrawiony przemieszczaniem się słów
po chropowatych polach

bez wyjątków trwa ziemista rzeczywistość
nie ma gdzie zbłądzić

nawet jeżeli sens staje się tylko zmierzchem
Opublikowano

"Rozstrzelona" forma zapisu powoduje to ,iż utwór czyta się jak zbiór sentencji ,bardzo mądrych sentencji.I tu "nieodkrywczy" zarzut ,że to kolejna wyliczanka:)
Ale ... coś tam sobie dorzuciłem ( niewielkie spoiwo) i
starałem się czytać po "swojemu".
Tak więc: w centrum żółtej plamki znalazłem coś więcej niż tylko "doł"-eczek.
Warto było.
pozdr

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Właściwie nie wyobrażam sobie czytania wierszy
inaczej niż "po swojemu". " Lepiszcze " jest w każdym z nas inne.
Mam skłonność do wyliczanek, do snucia opowieści potrzebuję dużo więcej czasu, a tego wciąż mi brakuje. ;)
Pozdrawiam Krzysiek

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



A z czym ma sie kojarzyc "ziemista" dla Ani? ;D wiadomo ze jedynie z cera, paznokciami, albo sztucznymi rzesami, pozdrawiam Cie, gdyby nie takie kobiety swiat bylby nudny.

Akurat taka opinia w stosunku do Ani Ostrowskiej to strzał w płot, nie ujmując niczego kobiecości Ani.
Dzięki za czytanie.
Pozdrawiam Krzysiek
Opublikowano

"od nadziei do nadziei

(...)

nawet jeżeli sens staje się tylko zmierzchem"

To szczególnie ale całość również przypadła w odbiór.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



"Ziemiste" kojarzy się z kolorem, a jednak ma jeszcze inne znaczenie.
Zawierające ziemię, zrobione z ziemi, ziemne.
Pozdrawiam Krzysiek

tak, oczywiście masz rację, tyle że to rzadko używane znaczenie. I pomyśleć tylko, jak łatwo można dostać etykietkę :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



"Ziemiste" kojarzy się z kolorem, a jednak ma jeszcze inne znaczenie.
Zawierające ziemię, zrobione z ziemi, ziemne.
Pozdrawiam Krzysiek

tak, oczywiście masz rację, tyle że to rzadko używane znaczenie. I pomyśleć tylko, jak łatwo można dostać etykietkę :)

:)
Miłego wieczoru.
Krzysiek
Opublikowano

Tym razem bez myślowego "oddechu". Dwie pierwsze strofy, definiują nie tyle rzeczywistość, ile prywatność i dowolność jej postrzegania (doba jest, czas jest...), to "znaki szczególne" dość bezbarwnego peela. Puentujące strofy, to truizm. Truizm, co prawda, jest ładny, ale w pana przypadku, to raczej mała satysfakcja...

Opublikowano

zazwyczaj
tryb bardzo oznajmujący, a z takim mamy tutaj do czynienia,
przy próbach opisania/zdefiniowania prywatnej rzeczywistości
niesie w sobie nutę fałszu - motyw "prawdy objawionej", w większym stopniu irytującej, niźli przekonującej, tutaj tak nie jest, tzn. akceptuję
tę prawdę, bo nie jest inwazyjna wobec mojej, istnieje sobie niejako równolegle, nie usiłuje przekonywać, być lepszą, mądrzejszą, czy też jedyną.
dobre.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Tak, nie próbuję nikomu niczego narzucać, chcę tylko podzielić się swoimi obawami, uczuciami, myślami. Wiem że można różnie odebrać
sposób podania, ale cieszy mnie Twoje podejście do tekstu
Krzysiek
  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wyśniłam tej nocy zmysłową iluzję. Cofając smak odtwarzam czas zapamiętanych ran.   Plączą się serpentyny dróg  w krainie rozmytych snów, jest tylko czerń i biel.!   Ostatni raz przygryzam usta do krwi, wygładzając załamania czerwieni  niespełnionej sukienki.   Odkładając na półkę… Delikatnie zamykam drzwi.                              
    • Rozkazałem odnaleźć i ściągnąć tu Twoje ciało. Wygraliśmy bitwę a przegraliśmy wojnę. Leżysz na stosie tak cichy i blady. Bracie! Weź i mój topór w odmety, świętego, ofiarnego ognia. Zabierz go do Asgardu. Trenuj nim pod okiem Bogów aż do dnia ostatecznej bitwy. Wiernie będzie Ci służył. Dziś ścieżek przeznaczenia nie prostują Bogowie. A w wojnie nie szukaj honoru ani wiecznej chwały. Wróg nie stanie z Tobą oko w oko w szranki. Zabije bez chwili zwątpienia, dronem czy samolotem. Wiem jak samotny tam będziesz Bracie. Po kolejnej bitwie, zapewne dołączę do Ciebie. Duch mój pod bramy Asgardu podejdzie. Mój czas także do końca się zbliżył. A jeśli widzą mą żałobę i żal. Niech stwierdzą zgodnie, że to jeszcze nie czas. I niech zwrócą iskrę życia w Twe piersi i oczy.   Runy i gwiazdy są nam przychylne i łaskawe. Twoja dusza wraca przez mroki Helheimu. Żagiew dla stosu, zamienimy w miecz z zaklętą potęga ojców. Żagiew śmierć i proch. Miecz nieśmiertelność i władze wróży. Cóż oprócz łez i ryku żałości, może wyjść z mojego serca środka. Czas pożegnać ten świat. Złamać i spalić tarczę z zaklętą w niej siłą, mądrością i honorem. W agonii trwającego Ragnaroku. Spłonąć jak krzak. Dzikiej, białej róży.
    • Straż pożarna odjechała  Miejska zobojętniająco Koniec z ciepłymi kluchami To był bar, łyżki na łańcuchu   Widelca nie uświadczysz A łyżeczka pozostała w sferze Niebieskich ptaków  Na noże wszedł kolekcjoner   Wykałaczki zakazane Resztki miały pozostać nietknięte  Próchnica zrobić spustoszenie  I prawie wyszło gdyby nie covit   Pies, który pożarł kiełbasę             
    • @Migrena cieszę się i bardzo dziękuję :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...