Pusta kartka

[Johny]

Pustą kartkę widzę dzisiaj
patrzę się w nią jak w obrazek
lecz nie mogę nic napisać
wciąż o kilku słowach marzę

w nocy wyje do księżyca
rzucam się w mieszkaniu moim
lecz nie mogę nic napisać
bo natchnienie nie przychodzi

sprawdzam czy pomoże cisza
i wielki sagan herbaty
lecz nie mogę nic napisać
pustka w głowie nic poza tym

sprytu uczę się od lisa
skoro słyszę taki refren
lecz nie mogę nic napisać
uczczę go tym krótkim wierszem

[Servus Suus]

Więc nie pisz.

[Sylwester_Lasota]

Johny, temat już wielokrotnie przerabiany. chyba każdy piszący zna taki stan, sporo jest na ten temat piosenek, idt., itp., ale w sumie dlaczego by nie ruszać tego tematu. moim zdaniem każdy może. wierszyk wyszedł Ci w sumie poprawnie, szkoda tylko, że od drugiej strofki rytm zaczyna się chwiać. co, w moim odczuciu, osiąga apogeum w okolicach sagana (specjaliści mogliby zapewne dodać coś jeszcze o akcentach). mówiąc szczerze, ten wers wybił mnie zupełnie z rytmu. musiałem się zatrzymać i czytać od tego miejsca jeszcze raz. jeśli się nie mylę, to w ośmiozgłoskowcu takie zaburzenia rymu są dopuszczalne, tzn. nie mówi się w tym przypadku o średniówce, ale jednak, po pierwszej, pod względem rytmu, perfekcyjnie napisanej zwrotce, czytelnik łapie metrum i dalsze anomalia w tym względzie powodują dość znaczny dyskomfort czytania.
przepraszam, że tak namarudziłem, ale mam nadzieję, że nie obrazisz się za szczerość :)
pozdrawiam serdecznie i do poczytania :)

[Johny]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięki za komentarz.

[Johny]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięki za komentarz. Myślę, że szczerość jest cenna bez niej trudno byłoby rozwijać swój warsztat. Dzięki.