Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Z kwiatem wiśni w dłoni,
japońska dziewczyna,
nad swymi myślami
z lekka się skłoniła.

Uśmiech Mona Lizy
rozkwitł na jej twarzy,
papirus wpadł w ryzy
przypadkowych zdarzeń.

Nikt się nie domyślał,
co w jej głowie drzemie,
gdy wtem, w bezbronności,
przemówiły wiersze.


- 2008 -

 

 

Edytowane przez Marianna_Katarzyna (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Bardzo dziwny wiersz, a ostatnia zwrotka wg mnie w ogóle nie pasuje do reszty tekstu. Czytelnik czeka za jakieś zaskakujące zakończenie, że coś z tą wiśnią, coś z tym papirusem, coś z Japonią się wydarzy, a tu nic. Nie przemawia to do mnie, nie moje klimaty, nie moja bajka. I nie rozumiem, czemu akurat różowa czcionka, która jest mało widoczna. Ale ja się nie znam, jestem tutaj przypadkiem jak wędrowiec na postoju, więc całkiem możliwe, że w tym coś w tym wierszu jest niezwykłego. Pzdr

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


zdecydowanie nieudany zabieg z kolorem czcionki. ponieważ jestem w pewnym stopniu daltonistą, ten kolor zlewa mi się prawie zupełnie z kolorem tła. początkowo myślałem, że tam w ogóle nic nie ma, dopiero komentarze czytelników zmusiły mnie do dokładniejszego przyjrzenia się pustej, jak mi się wcześniej wydawało, przestrzeni pod tytułem.
a wiersz jaki jest, każdy widzi (?) ;).
pozdrawiam i do poczytania :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Akurat jadłem dziś pierogi :)
    • Nie mogę się uwolnić Usta twe niczym wrota do piekieł Rozpalone namiętnie rozchylają sie powoli A Włosy twe aksamitne niczym perskie płótno opadają swawolnie na roznegliżowane ramiona, myslę Podchodzę,,obserwuje,dotykam w koncu całuje, jestem w niebie, jest pięknie Niech Emocje grają melodyczne dzikie dźwięki niech serce tobą pokieruje   Jej jęki znaczyły więcej niż milion słów Nie pamietam snu, w którym  bym Cie nie spotkał, nawiedzasz mnie nawet tam Jestes jak anioł coś stąpił na ludzka ziemie i z łaski swojej obdarzyłas mnie CiepłemZ’, którego nie zapomnę Ach żebym ja ino tez był aniolem to polecielibismy do gwiazd nie patrząc się za siebie
    • MRÓWKI Spałem spokojnie, gdy nagle przez sen poczułem mocne ugryzienie i zaraz potem ból. Przebudziłem się szybko, poszukałem latarki i przeszukałem cały namiot w poszukiwaniu sprawcy zadanego bólu. Nic szczególnego nie zauważyłem więc wsunąłem się w śpiwór próbując usnąć ponownie. Zgasiłem latarkę i położyłem się z powrotem spać. Do rana pozostało jeszcze kilka godzin, lecz nie mogłem zasnąć. Leżałem z przymkniętymi oczami czekając podświadomie na kolejne ugryzienie. To było pewne, że coś mnie ugryzło i przypuszczałem, że był to jakiś mały owad.  Na mojej lewej nodze zaważyłem zaczerwieniony ślad po ugryzieniu i poczułem swędzenie, pieczenie i niewielki bąbel. Dobrze, że nie jestem uczulony na jad owadów - pomyślałem.  Jak więc już wspomniałem nie mogłem spać trochę zaniepokojony, a trochę z bólu. Miałem przeczucie, że coś niedobrego wręcz potwornego dzieje się na zewnątrz namiotu. Tak więc leżałem i czekałem sam już nie wiedząc na co.  Nagle u wejścia do namiotu zobaczyłem małe punkciki posuwające się w moją stronę i po skierowaniu strumienia światła latarki w tamtym kierunku, aż dech zaparło mi z wrażenia, a gęsia skórka natychmiast ukazała się na mojej skórze. W namiocie były dwie czerwone mrówki. W oka mgnieniu zerwałem się na równe nogi i depcząc te, które zdążyły wejść do namiotu, musiałem odganiać te co chciały wejść do środka.  Podczas tej czynności ujrzałem używając latarki, że wokół namiotu jest masa czerwonych mrówek, które otaczały mój namiot że wszystkich stron.   cdn.    P.S. Opowiadanie powyższe napisałem w 1977 roku, czyli prawie pół wieku temu i jest to czysta fantazja.    
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...