Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
dobre małżeństwo

wieczór zakończony kłótnią
po dwudziestej drugiej
obowiązkowa cisza
chowasz tyłek pod kołdrę
i nic się już nie odwróci
z wyjątkiem twojego ciała
przodem do mnie


dla mnie bomba! :)
na potwierdzenie takie powiedzenie:

z prochu powstałeś i proch cię obróci

;poz.
Opublikowano

Abstrahując od wiersza i małżeństwa, cieszę się że jeszcze nie należy Pani, Pani Jolu, do poetów wybranych, a właściwie - wybrańców. Ale też nie będę się martwił, kiedy będzie Pani należeć do tych lepszych, akceptowanych (i zależnych) przez (od) najlepszych. Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


WiJa, mówmy po staremu(znaczy jestem Jola, Jol.... jo...) darujmy sobie Pana i Panią :)
Nie należę do lepszych czy gorszych - ja po prostu jestem poetą.
Właściwie "malarką piszącą wiersze" tak o mnie mówią, a nawet piszą i to mi się podoba. Moje wiersze fajnie się czytają. Chcesz - na priv podaj adres. Wyślę tomik, chociaż mówią, że tom :) Zostałam wyróżniona w realu, zostałam laureatką i .... to w świecie, w którym ja żyję. ten portal jest fikcją, którą w każdej chwili można skasować jednym wciśnięciem klawisza. WiJa, głowa do góry... moimi ulubionymi poetami nie są nobliści, a wiersze są wybrane wedle mojego gustu i to jest świetne!
Szykuję kolejny tomik, dostałam stypendium na ten cel. Pan nasz i władca portalu prawdopodobnie został przekupiony, a może wpadł w złe towarzystwo i popełnił błąd. Nie rozumiem różnicy między wprawnym poetą, a początkującym... Wyobraź sobie wprawnego kierowcę i początkującego kierowcę - który z nich ma prawo jazdy?
Poetą się jest tak jak człowiekiem, jak kierowcą. Nie ma lepszych, czy gorszych.
Początkujący według admina to ten, który pisze od kilku lat i do tego ma swoje wiersze w wersji "papier"???Kobieta zawsze będzie kobietą, nie ma lepsza, czy gorsza, a poeta jest poetą. Nasz portal chodzi jakoś dziwnie. Czasem mam wrażenie, że schodzi coraz bardziej nie na psy, a na dno. Może kiedyś to wszystko ktoś logicznie poukłada i naprawi, a jeśli nie to wyląduje to w koszu. Serdecznie...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Co kto lubi ;-)   Nie Iwono, zdecydowanie nie. Niebo nie jest, bo się należy. Coś trzeba wybrać ;-)      
    • Dziesięć lat już mija jak zamilkły  klawiatury twoich syntezatorów choć tylko na chwilę bowiem powrócą zaraz na płytach i na kasetach teraz też przecież grasz  lecz w innej nieznanej krainie o muzyce teraz piszę jak o poetach delikatnie i wrażliwie i zawsze tyle ile w sercu jeszcze masz aby podarować coś komuś w darze spośród własnych utworów to już cała dekada jak w pamięci znajome nuty gram mój zegar godziny wciąż wybija a czas przecież szybko leci niczym spadająca gwiazda mknie nie ma tutaj ciebie wielki Edgarze nowy tekst wkładam do myśli koperty opowiem tobie kiedyś wszystko w liście dziś Chorus odmierza ten czas twoje nowe życie muzyka  wyrzeźbiona  ale nie z marmuru czy innego kamienia bo to nie jest nieczuły zimny głaz* umilkła w pamiętnej godzinie na chwilę tylko rzeczywiście   teraz znów grasz odczarowujesz na nowo anioł partytury ci ukaże zabrzmią znów magiczne koncerty nuty nowe na chmurze zapisane w nieśmiertelnym mandarynkowym śnie      ------------------------------------------------------------ * Edgar Froese w młodości studiował na wydziale rzeżby  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - dziękuje uśmiechem za kolejne czytanie  - uśmiech milszy niż łzy                to prawda -                                                               Pzdr.słonecznie. Witam - miło że czytasz - dziękuje -                                                                     Pzdr.uśmiechem. @huzarc - dziękuje - 
    • ostatnie kwiaty  szukają wzrokiem ciebie abyś je przyjęła  swoim spojrzeniem    drzewa  patrzą z podziwem  chcą ci przekazać  siły natury   w osnutym  jesienią mgłą poranku  trawa pieści twoje stopy  słońce szuka spotkania    ostatnie motyle spoglądają na krople rosy mieniące się w słońcu na twojej  białej bluzce   i ty swoją delikatną dłonią                odgarniająca kosmyk  wymykających się włosów sięgasz po kiść winogron   wczoraj jeszcze lato dziś dotyka cię jesień   to nie jest sen      9.2025 andrew   
    • Witaj - przyjemny wiersz -                                                 Pzdr.serdecznie.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...