Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Nie istnieje.

Przepraszam, że rozczarowałem.
Również przez wiele lat go szukałem,
ale jak widać, na dołączonym obrazku,
bez powodzenia.

Zrozumiałem, że wiersz to rzecz bardzo prywatna.
Jak odzież osobista lub chusteczka do nosa.

Sprawa tak indywidualna jak odmienność charakterów,
mimika, gesty, sposób chodzenia.

Coś, co samo i naturalnie musi wyjść z ciebie.
Tak aby papier, który słowami poplamisz,
pachniał nie tuszem czy atramentem,
a raczej twoim moczem.

Oczywiście, możesz dodać trochę subtelności,
o ile stać cię na nie.

Opublikowano

Coś, co samo i naturalnie musi wyjść z ciebie.
Tak aby papier, który słowami poplamisz,
pachniał nie tuszem czy atramentem,
a raczej twoim moczem.

Oczywiście, możesz dodać trochę subtelności,
o ile stać cię na nie.

Fajne, niegłupie i jednak już "istniejące". "Być sobą", ileż razy padły już te słowa...
:)

Opublikowano
z obfitości serc wiele powstało
adekwatne ich stanom w swej treści
zacnych autorów sporo spisało
wierszy wspaniałych zacny wpływ pieści

forma służebna jest wobec treści
przekazem słusznym wiersz winien błyszczeć
albowiem racja w tymże się mieści
gdy wartościowy to zdoła przestrzec

przepis na życie też wierszom służy
to z jego piękna piękno swe bierze
takich czytanie nigdy nie nuży
pomagać winny wytrwać też w wierze
Opublikowano

Ty marikos nie pisz tych swoich pierdół w komentarzach, tylko miejsce zawalasz.
Przepisu na wiersz nikt nie ma i miał nie będzie. Wiersz powstaje w duszy jako obraz i uczucia, które umysł za pomocą dłoni przelewa w postaci słów na papier czy jak to teraz jest do netu.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • nie szukałam cię w żadnym z planów nie było dla ciebie miejsca   a ty   przyszedłeś jak deszcz w środku lata nieproszony a tak potrzebny nie chodziło o słowa ty patrzyłeś tak że moje myśli same układały się w zdania których bałam się pomyśleć na głos byłeś lustrem w którym nie dało się ukryć żadnego pęknięcia i bałam się ciebie tego spokoju który gasił wszystkie moje wewnętrzne wojny jednym spojrzeniem nie byłeś przygodą byłeś powrotem do domu, którego nie znałam a za którym tęskniłam od zawsze teraz w twojej obecności wszystkie moje mury zbudowane z lęku i gniewu stają się linią na piasku przestałam grać bo znasz scenariusz na pamięć nie musisz nic robić po prostu bądź
    • @Rafael Marius Kłopot polega może na tym, że dobrze jest je mieć. Ale z drugiej strony też mogą zaprowadzić na manowce. Wydawałoby się, że najlepiej jest ich mieć w normie. Nie za dużo i nie za mało. Ale to też tylko teoria, bo świat stoi potęgą, a potęgi nie ma bez snów o potędze. To jakiś duży jest paradoks. Nawet dzisiaj - tej nocy - tej właśnie - jakiemuś naiwnemu jeszcze dziecku przyśni się sen o potędze i to właśnie dziecko zadziwi za lat dwadzieścia kilka cały świat. 
    • @FaLcorN To bardzo liryczny i melancholijny i nastrojowy wiersz. Stworzyłeś  atmosferę tęsknoty i nieosiągalności, niemożności dotarcia do tego, co najważniejsze. Piekny! 
    • gdybym był wróblem gdybym był orłem znałbym życie prawdziwe los chciał, że jestem - człowiekiem
    • @Simon TracyTwój wiersz zrobił na mnie duże wrażenie, jest mocny, dekadencki, a zarazem zmysłowy. Podoba mi się, ponieważ lubię gotyk, jego estetykę oraz czasy średnie - ich klimat. Przedstawiłeś romantyczną wizję śmierci, bardzo plastycznie. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...