Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

kontur

Bernadetta1
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Bernadetta1

Bernadetta1

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

obrysuj mi pamięć konturem
obrazy nie wyjdą spod kreski
w milczeniu zapiętym na uśmiech
pożółkłym od gorzkich refleksji

naszkicuj mi żal zapomnieniem
niech ciągle nie pyta o wczoraj
bo to co umarło jest cieniem
niedosyt niech milczy lub skona

Malarz_

Malarz_

Opublikowano
Opublikowano

Warsztatowo dobrze napisane. Układem abcb zawsze będzie rytmicznie jeśli akcenty się zachowa.
Obrysuj, kreski, naszkicuj jedno z tych słów można wymienić np na namaluj czy jakieś inne mniej zbliżone do szkicowania.

Emanuel_Wójcik

Emanuel_Wójcik

Opublikowano
Opublikowano

ale, cos mi zgrzytają te pierwsze wersy, mianowicie;
"obrysuj mi pamięć konturem
obrazy nie wyjdą spod kreski" => jeśli chodzi o to żeby nie wyszły spod kreski
to lepiej by brzmiało - "niech obraz nie wyjdzie spod kreski"
a być może to jest literówka i chodzi o to by wyszły;
"obrazy niech wyjdą spod kreski"
Ja sie w sumie nie znam, ja tu tylko sprzątam:)
pozdrawiam jeszcze raz.

Jacek_Suchowicz

Jacek_Suchowicz

Opublikowano
Opublikowano

pięknie :)))

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



rzuć cienie na wszystko co było
przypudruj miczenie i gorycz
zwal z brzucza zbędną otyłość
przypomnij wspaniały smak ostryg

konturem zlikwiduj niepewność
bo nowe raduje nie złości
w tle nutę zachowaj mi rzewną
niech pomrą inni z zazdrości

pozdrawiam Jacek

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Migrena
      Lato na krawędzi

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski bardzo dziękuję. Szacunek za szczere słowa. Miło mi.
    • Alicja_Wysocka
      Rozmowa z duszą II

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Sylwester_Lasota Dziękuję, że zajrzałeś tutaj, no popatrz na co mi przyszło :) Mam kilka historyjek z mojego ogródka, postanowiłam je spisać. A niech tam sobie będą.  :)
    • Maciek.J
      Limajno

      Przez Maciek.J · Opublikowano

      @Naram-sin jesteś tu świeżakiem a już w piórka obrastasz ? Nie wiesz, że inwersja jest środkiem stylistycznym a skoro jest to można ją stosować w wierszach ?A rytm? Pisać wiersze jest sztuką ale umiejętnośc ich czytania chyba jeszcze większą.Napisz swój sonet.Poczytamy i ocenimy domorosły krytyku.
    • Alicja_Wysocka
      chyba że

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Sylwester_Lasota A ja od zawsze wolałam pisać, Szukałam eleganckich papeterii, znajomi przywozili mi z zagranicy, przecież nie mogłam pisać na jakiejś kartce, wyrwanej z zeszytu, może jeszcze postrzępionej. Któregoś roku, będąc w Zakopanem, poznałam chłopaka, wymieniliśmy się adresami i on zaczął do mnie pisać. Może w tych listach nie było nic ważnego, ale w każdym, na końcu przysyłał wiersz. Nie swój, ale zawsze podpisany przez autora. Po czasie, już zaczynałam czytanie od ostatniej strony, wszystko inne nie było tak ważne, jak wiersz. A wiersz, zawsze dotyczył relacji damsko - męskich, był tęskny, ciepły i jakby do mnie czy dla mnie, no i od niego. Też chciałam dołączyć przy odpisywaniu jakiś wiersz, ale nie miałam żadnej poezji, za wyjątkiem  - Wybór pism Mickiewicza, choć książek w domowej bibliotece sporo - ale nie było poezji. Od tamtej pory zaczęłam szukać i kupować tomiki wierszy. Wszystkie czytałam po kolei, a na ostatniej stronie tomiku, zapisywałam na której stronie znalazłam to, co by się nadało.  I już nie było mi smutno, że nie mam nic dla niego. Po pewnym czasie, zaczęłam się zastanawiać czy nie dałabym rady sama napisać, czegoś od siebie.  I tak się zaczęła moja przygoda z pisaniem.   Dzięki Sylwestrze, pozdrawiam serdecznie :)
    • Adam Zębala
      Dzień zaczną od modlitwy

      Przez Adam Zębala · Opublikowano

      Wyszli chłopi zboże kosić, przechodząc obok krzyża  modlitwę w ofierze złożyli.   Człowiek kijem chmury  przesuwa, niech świeci słońce i w pracy im towarzyszy.   Wielki ptak powoli opada jego ogromne szpony wbiły się głęboko w ziemię.    Tutaj zostanie i wychowa  pisklęta, kiedy dorosną  razem daleko odlecą.    Na skrzyżowaniu stary krzyż stoi, któremu złamało się jego wiekowe ramię.    Pójdą chłopi jak co dzień, rankiem ze śpiewem ptaków i modlitwę w ofierze złożą.   Ktoś ręce podniósł do góry, nad łanem zboża wypowiedział doniosłe słowa.   Za starym krzyżem zboże stoi pod złamanym ramieniem  wieniec z kłosów żyta złożyli. 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...