Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

I drzewo tonie w ciemnej kałuży,
Wznosząc ku gwiazdom zmdlałe gałęzie.
Wołam cię raną, bezład się dłuży.
I tak odejdę, gdy ty przybędziesz.

Bo szukam siebie w szkłach okularów,
W oczach, soczewkach i w dołach źrenic.
Ty nic nie znaczysz. Ty jesteś szarą
Mgłą, która mami, a nic nie zmieni.

Bo ty istniejesz tylko dla chwili,
Kiedy uśmiecham się w brudnej szybie.
Autobus staje, nikt się nie sili,
Żeby coś zmienić w sennym mdłym trybie.

I drzewo tonie w ciemnej kałuży...
I nie potrafię patrzeć, gdzie ona.
Gwiazdy przygasły, chyba że chmury
Spłynęły. Kto mi wzniesie ramiona?

Nikt. Idę chwiejna do sytych progów,
Ogrzać się farbą fałszu kominka.
Winda stanęła, ja stoję w rogu.
A może stanie się... ta drobinka?

Opublikowano

Bardzo ładny, prawdziwy obrazek rzeczywistości.

"Bo szukam siebie w szkłach okularów,
W oczach, soczewkach i w dołach źrenic."

Tak... bardzo pragniemy by inni nas zauważali, doceniali... i szukamy w każdej chwili wzroku utkwionego w naszej postaci... czasem bezowocnie.

Pozdrawiam serdecznie autorkę :)

Janina

Opublikowano

Czytam dziesiąty raz i nie jestem pewien czy rozumiem . Najbardziej jestem przywiązany do myśli,że chodzi o nadzieję. Nadziei na zmainę szarej rzeczwistości w kolorową przyszłość.
Wiersz dobrze napisany, wkrada się w serce i daje poczuć. Widac,że ufasz swoim wierszom.

,, Gwiazdy przygasły, chyba że chmury
Spłynęły. Kto mi wzniesie ramiona? "

Ten dramatyczny tekst w szczególny sposób mną zawładnął.

Opublikowano

Marku, miło mi, że tyle razy czytałeś ten tekst. Na początku naprawdę wiedziałam, o co chodzi podmiotowi lirycznemu, teraz jeszcze potrafię sobie przypomnieć, ale ostatnio zaczęłam to interpretować bardziej jak Ty. Dziękuję za miłe słowa.
Pozdrawiam!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @huzarc Miałem dzisiaj ciekawą rozmowę z moją siostrzyczką na różne tematy, jednym z tematów był oczywiście czas nawiązując do mojego ostatniego wiersza lecz również temat tych ONI tak między tematami się pojawił, ale i szybko ulotnił z oczywistej przyczyny, gdyż jest to temat kontrowersyjno-spekulacyjny: Kim naprawdę są ONI, czy to ziemska elita, która kontroluje świat, a może to obcy przybysze, a być może Ci pierwsi są kontrolowani przez tych drugich. Jakby nie było, to tylko dociekanie poparte fragmentarycznymi faktami, coś co nie jest dane poznać większości.
    • @Natuskaa    Tak. I w gruncie rzeczy na tym polega rozwój, aby poszczególnym osobom magia zasymilowała się w umysłach. Zostanie tambylcem  w owej sferze jest tym, o co - ujmując sprawę potocznie - chodzi.      I to racja, że owa solniskowa biel komponuje się z kaktusami - lub one z ową bielą.     Odnośnie zaś do przedstawionego wejścia w czasoodstęp: wiem, czego doświadczyłem. I z pełną tegoż świadomością podzieliłem się tym doświadczeniem. Bywający częściej ode mnie na Salar de Uyuni potwierdzają, że jest to magiczna przestrzeń, zatem tam zjawiska o magicznym charakterze są na porządku dziennym.     Dzięki za wizytę, przeczytanie i komentarz. Pozdrawiam Cię. ;))*
    • @Poezja to życie Z koralików różańca Nie jest świat złożony I cichych próśb On lubi krzyczeć Na śmierć Zapomniałem  O grobach O kwiatach co rosną tam i tu A propos, czy konieczne jest Ja i ty?, przeczytałem trochę pana twórczości, nie jest zbyt jednostronna? 
    • Ja i ty  Umieramy tak jak nasze sny    A świat rozpada się  Na kawałki    Częstując nas  Chlebem i winem    Jak ciałem i krwią Chrystusa    Na ostatniej wieczerzy  Kto pilnuje naszych pacierzy?
    • @SuzanaD W jakiż pechowy dzień napisana ta noc I żaden lek czy świata cień ozdrowić jej nie zdoła Tożsame myśli wiersze piszące I ból jestestwa wnikliwie sięga w ich głąb Nie wyjdą nie wydostanie się nic Gdy zostaną w objęciach snu Poza nadzieją że świt Uczynić to podoła Wiersz za wiersz :)      
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...