kiedy tak patrzysz

[Kalista_Zachary]

widzisz tych, co się podnoszą
umarłeś za nich
co myślisz sobie?

stoję w którymś z rzędu oknie
na śnieg patrzę biały
tak niewinnie wygląda miasto

nie widzę Cię
a Ty wciąż coś robisz
urabiasz każdego człowieka
z ziemi Adama
i z jego żebra Ewę

śnieg usypuje puste bałwany
cieszą się z nich dziecięce dłonie
i kamienie na oczy

kiedy tak patrzysz z boku
a czasem z nieba
na śnieg, bałwany i któreś z rzędu okna
nie rób Adama i Ewy

zrób nam Józefów i Marie
z tych, co się podnoszą
ulep najczystsze
chleby

[Stary_Kredens]

co myślisz sobie? -trochę to stylistycznie nie brzmi , a tak w ogóle mysl zawarta w wierszu troche dla mnie niejasna, bo wszyscy i Józef i Maria też są od Adama i Ewy więc skąd to przeciwstawienie?
Pozdrawiam kredens

[Kalista_Zachary]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Adam i Ewa byli na początku, są pierwotni, błądzący, odwrócili się od Boga. Maria i Józef,to para, która razem z małym Jezusem jest przedstawiana jako świeta rodzina. Wraz z przyjsciem Jezusa zaczęło się nowe, odkupione. Zagościła ufność i miłosierdzie, stąd moje porównanie do Marii jako ideału kobiety i Józefa - ideału mężczyzny.