Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

12.12.2012

piszę do ciebie list
będąc osiem tysięcy kilometrów od domu


***


6.09.2012

marszałek Sejmu, chce podnieść jakość
funkcjonowania biur poselskich
Kancelaria Sejmu miałaby pokryć koszty
zatrudnienia dodatkowych asystentów posłów
przewidziana kwota to osiem tysięcy zł.



***


czy samotność
tęsknotę za domem
można pomnożyć podzielić?


***

26.08.2012

Osiem tysięcy robotników broni swojej Huty
w Tarencie na południu Włoch



***

tylko czternaście szczytów gór
to ośmiotysięczniki

***


z tej wyskokości
z okna samolotu widać śnieżną taflę chmur


***

25.11.2012

tyle osób osób brało udział
w manifestacji na ulicach Warszawy
w obronie telewizji Trwam


***

czy jest taki biegacz który
w swoim życiu pokonał
dwieście maratonów?



***

ile jeszcze razy mam cię prosić
abyś czekała


***

od ośmiu tysięcy siedemset sześćdziesięciu godzin
pracuję za granicą


***


01.10.2012

epidemia w Niemczech
osiem tysięcy dzieci choruje
na nieżyt żołądka



***

podczas pół godzinnego stosunku serce bije około cztery tysiące razy
razem z partnerem liczba wynosi...

***


26.11.2012

dziś pokonałem osiem tysięcy schodów wielkiego muru

w jednej z ksiąg historii chińskiej
znalazłem korespondencję ludzi pracujących przy...

"Mamo budujemy będziemy budować jeszcze długo
nie wiem czy wrócę"



"jestem na dalekiej pólnocy przy granicy z barbażyńcami
jest cicho, za cicho
ucałuj dzieci
nie wiem kiedy wrócę"



***

kiedyś z odległości ośmiu tysięcy
list dostarczano miesiącami latami
dziś możemy rozmawiać widzieć się
tylko dotyk pozostaje ekranowy


***

piszę do ciebie list z ośmiu tysięcy
myśli






*Informację znalezione w :interi.pl, wp.pl

Opublikowano

Nie chcę jednym krokiem pokonywać ośmiu tysięcy kilometrów, dlatego napiszę, że poza tym, iż są, byli i będą barbarzyńcy, nie zaś "barbażyńcy" nie mam zarzutów. Zarówno wiersz jak i pomysł zasługuje na pochwałę. Nie mam uwag.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @wierszyki Dziękuję za komentarz, choć chyba trochę inaczej to widzę :) "Obserwator" w wierszu to po prostu czytelnik — każdy, kto otwiera książkę i patrzy na słowa, dzięki czemu wiersz staje się sobą. Nie przemycam tu AI ani niczego ponadludzkiego, tylko mówię o tym, co dzieje się między poetą a czytelnikiem - że poezja istnieje w tej przestrzeni między nami, w tym "przeświecaniu" przez szczelinę. Zgadzam się, że poezja nie istnieje w oderwaniu od twórcy — ale też nie istnieje bez tego, kto czyta i w tym sensie jest "stanem kwantowym" - dopiero spotkanie sprawia, że się materializuje. Cieszę się, że wiersz był miły w czytaniu, nawet jeśli się nie zgadzamy :) Ale jako czytelnik masz obsolutne prawo interpretować wszystkie teksty tak, jak uważasz. I to jest też piękne w poezji.  Pozdrawiam serdecznie.  @Waldemar_Talar_TalarZgadzam się z tym. Bardzo dziękuję za czytanie i serdecznie pozdrawiam. :)
    • @lena2_ Zgrabna miniaturka. Życzę sobie więcej takich słownych westchnień.
    • @huzarc To wiersz z gatunku tych, które zostają i dotykają głębi 
    • @violetta małe firmy mają klimat bardziej domowy, sama teraz w takiej pracuję, inaczej się patrzy na człowieka  @Wiesław J.K. dokładnie, cicho i spokojnie :)) @Annna2 bardziej czuję się zmuszona, tak bym to nazywała  Dziękuję:))
    • @violetta Bardzo dziękuję! :) Energii jeszcze mi nie brakuje, ale na jak długo? Tego nikt nie wie! :) Pozdrawiam.  @andrewBardzo dziękuję za ten piękny wiersz. Za te krople deszczu w betonowym świecie.                     Serdecznie pozdrawiam.  @Amber  Bardzo dziękuję! Ale mnie zaskoczyłaś takim oryginalnym porównaniem. Czyli fizyka i poezja to dawni kochankowie, którzy udają, że się nie znają. Siedzą teraz przy osobnych stolikach, wymieniają spojrzenia ponad menu, a kelner podaje im danie główne - kwanty z metaforą. :) @Annna2 Serdecznie dziękuję! Pozdrawiam.  @viola arvensis Dziękuję za te słowa — rumieniąc się i to bardzo. Jeszcze raz  dziękuję i pozdrawiam.  @m1234Bardzo dziekuję! Świetnie, że  ta restauracyjna scena nabrała własnego życia! Lubię ten obraz -  nieszczęsny bohater za ścianą z książkami, zegarek nadający s.o.s., a czas stoi w miejscu jak kelner z menu czekający na zamówienie.  Może właśnie tak działa poezja i fizyka razem- jedna mówi "uciekaj", druga "zostań i oblicz", a Ty siedzisz między nimi i zastanawiasz się, kto zapłaci za deser. :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...