jakie to dziwne

[A.StronoMka]

nie uświadamiałam sobie dotąd
że nie uznajesz żadnych zasad

(nie przejmuj się
na pewno to ja zawiniłam)
jednak

nie przestanę uważać
że niektóre słowa mają wyjątkowy ciężar
i nie można im go odebrać

[Zdzisław Antolski]

dobrze napisane, nawet w takiej formie mogłoby pozostać. Lubię, kiedy czytelnik ma otwarte pole do własnych dopowiedzeń. Czytam Pani wiersze z przyjemnością. Pozdrawiam.

[bazyl_prost]

wolne duchy bywają bezzasadne dlatego lepiej nie zabijać złych ludzi

[A.StronoMka]

Zdzisławie, zaciekawiło mnie odrobinę, jakie dopowiedzenia zrobiłeś na własny użytek. Ale to oczywiście możesz zostawić, jako tajemnicę. Dziękuje za miłe słowo. Pozdrawiam, A.

[A.StronoMka]

Ale jakich złych ludzi masz na myśli, Bazyl Prost. Konkretnie? Pozdrawiam, A.

[Zdzisław Antolski]

kazdy ma pewne ważne rozmowy z innymi ludźmi. Twój wiersz dotyka bardzo intymnych sfer związków z ludźmi, jak się róźnimy itp.

[A.StronoMka]

Zdzisławie: przeczytałam jeszcze raz, na nowo ten tekst, żeby dobrze zrozumieć Twój komentarz i nie mogę się z nim nie zgodzić, jednak... To jest raczej wiersz z gatunku: a może tak to sobie wytłumaczę, a nie: tak jest. Pozdrawiam serdecznie wnikliwego czytelnika, A.

[Servus Suus]

Próba współistnienia z nadczłowiekiem, czy kłótnia zakochanych? Ciekawe w którą stronę potoczą się słowa przygniecione własnym ciężarem. Pozdrawiam

[A.StronoMka]

Servus: nie potoczą się w ogóle nigdzie. Pozdrawiam, A.