wiszące przestrzenią - nadzieje

[Emilia Zone]

skrzypiały
w półmroku obrączek
wspomniane krzykiem

w dziecinnym domu
drżącym drzwiami
obietnic

w uśmiechu lalki
rzuconej w sufitu
zimną plamę

czujne szafy
ulegną

[Piotr Sanocki]

Skrzypiały, skrzypiały, aż zaskrzypiały :) w drugiej zwrotce :))
Tytuł jest straszny! Bardzo głęboki ten wiersz - jak wspomnienie. Podoba mi się ta lalka podrzucona do sufitu - normalnie zatrzymałaś czas :)
Gratuluję efektu! :)

Popraw tylko tą drugą zwrotkę i pomyśl nad ciekawszym tytułem :)

Pozdrawiam serdecznie

[Michał Kowalski]

mnie się podoba... ale tytuł faktycznie koszmarny

pozdrawiam

[Luthien_Alcarin]

tytuł do szafy... a reszta do czytania:).. wiersz bardzo ciekawy, znów krótki- a zawiera wszytsko-to włąsnie w Tobie Emilko lubie, masz swój styl, nieprzegadany i liryczny

Pozdrawiam
Agata

[Witold Marek]

Rzeczywiście ten tytuł taki jakiś nie taki. Ale czujność szaf i nie tylko udzieliła się - czyli skutecznie. Pozdrawiam :)

[Agnes]

mi tytuł nie przeszkadza, bo zachęcił mnie do przeczytania.

krótko ale treściwie, nie potrzeba tu komentarza

dobry wiersz

pozdrawiam

Agnes

[Rintrah]

dla mnie tytul ok, gdyby pozbyc sie nadziei... ;)
wiersz rowniez mi sie podoba, ladny, przejrzysty, nieprzekombinowany i z klimatem ;)

kind regards ;-)

[Emilia Zone]

dziękuję wszystkim.. :))
tak czytam ten wiersz teraz i nie mogę uwierzyć że to ja go napisałam.. :))
a tytuł.. faktycznie jest do bani ale nie mam pomysła :)) może pomożecie??
w oryginale miał tytuł po prostu: "nadzieje"

pozdrawiam i kłaniam się nisko
Emilka

[pan_ktotam]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

a może "nadzieje przestrzenią wiszące"? ;)