Niedotrzymane obietnice

[Ela_śmigielska]

Cienką nitkę zapomnienia plącze czas.
My z niej tkamy nasze życie dnia każdego.
Rozsiewamy obietnice gdzieś na wiatr
i płyniemy tak na oślep wciąż do brzegu.

Jak tu wierzyć,że zaświeci jeszcze słońce
i ,że krople deszczu - to nie łzy.
Gdy codziennie trwa obłudy koncert,
rzeczywistość nam przegania piękne sny.

Może kiedyś zapomnimy przykre chwile,
albo za nas to spróbuje zrobić czas.
Ale dzisiaj jeszcze tkwimy w szarym pyle
który wciąż opada cicho na ten świat.

[Myxomatosis]

Taki... laurkowy ten wiersz. Zdarza mi się takie pisać na zamówienie rodziny (a bo to złote gody, a to 50 lat komuś stuknie etc. etc), ale żeby się tym publicznie chwalić? Zdaje mi się, że to słaby pomysł.

[Wawrzynek]

Zdarzało mi się takie pisać dla Brata, który podkładał muzyczkę na gitarze i tak się rodzinnie snuło....ale nigdy tych "tforów" nie publikowałam.

[agnieszka wawrzyniak]

...sercem pisane , a to nie zawsze jest dobre ,ale nie są to żadne ""tfory"" , tu i ówdzie trzeba przyciąć , skrócić...i nie powinno być źle...;-)))))

agnieszka dla Przyjaciół.... ;-)))))

[WiJa]

Ma swoje znaczenie, ma swoją wartość i taki jaki jest (widocznie komuś) jest potrzebny i to bardzo. Tak, że ja chwalę. A przynajmniej nie od razu Kraków zbudowano. Pozdrawiam

[andrzej_barycz]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zalew grafomanii, przestał już mnie dziwić. Głupota wypowiedzi, owszem, jeszcze szokuje...

[Removius R]

Faktycznie tekst błaho-laurkowy do przeczytania i zapomnienia.

Grafomanią bym go nie nazwał (bo "bylektosie" zdecydowanie nadużywają tego pojęcia). Raczej wierszykiem i nic ponadto.