Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

pytania potrafią czasem zabrzmieć
jak zamek czterdziestki piątki
co u ciebie stary?
dobrze że Colt pomyślał
o trzech bezpiecznikach

pamiętasz jeszcze?
był 2003 słonecznej jesieni
w dzieciństwie myśleliśmy
że będziemy latać w kosmos
albo przynajmniej wiertolotem

teraz byłoby ciężko
chociaż przy odpowiednim ciągu
nawet cegła bywa aerodynamiczna
przytyło się trochę
tobie zresztą też

gaworzyliśmy jeszcze przez chwilę
rytualnego piwa już nie produkują
czas ulega kompresji
a w domu czeka
zupełnie inna połówka

chyba jednak dobrze tak wpaść
na siebie albo w dorosłość
pamięć wciąż dobra
tylko nazwisko umknęło
może Tyler Durden

a nie to tylko Pan Retardo
poznaję po pożegnaniu
idź w chuj poezję pisać
albo życie marnować
czy coś

Opublikowano

Czuć to "Spotkanie po latach". Dobre wprowadzenie, a później wspomnienia..
Kojarzę nazwę.. wiertaliot.. po polsku pisząc, masz inaczej.. może coś mi wywiało z pamięci..
Bardzo dobre z tą cegłą, czwartą biorę w całości.! Jasne, że dobrze.. tak wpaść na siebie.. nazwisko może uciec,
ale czyjeś "nawyki" pożegnalne zostają, zaśmiałam się przy puencie z powodu ch...
Jedno maleńkie ale.. pierwszy wers ostatniej zwrotki warto poprawić, wg mnie, ale wiersz Twój.!
Ogólne wrażenie dobre.
Pozdrawiam... :)

Opublikowano

Po naszemu powinno być śmigłowiec, ale tak to już jest, że ludzie używają jakiegoś określenia między sobą i zaczyna żyć własnym życiem. Ot, neologizm. Zresztą hiper-poprawne sowieckie formy mnie brzydzą. :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...