Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Spacer


Rekomendowane odpowiedzi

czasem wychodzę
by obserwować
na ulicy
w parku
przy garażu

najchętniej obserwuję
zakochanych

trzymają się za ręce
-jakie to banalne
całują się
-robią to na pokaz
przytulają się
-za chwilę nie będą się znać

potem powracam
wzrokiem pilnując ścieżki
nie zwracając uwagi na
trąbienie
by w pustym pokoju
napoić poduszkę

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jest to, niestety, trywialna opowiastka o niczym, czyli pełen standard okraszony ckliwością.

Nie ma tu poezji. Końcowa strofka to ostateczna porażka tego tekstu.

"trąbienie w poduszkę" - kompletnie nie pasuje..., ale już nie chce mi się pisać.
To na pewno nie jest tekst do tego działu. Radzę powołać się na samokrytycyzm.
E.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Mała uwaga : miłość i jej pragnienie nie jest niczym, poduszka jest pojona (łzami), a trąbienie to atrybut ulicy.
Jak już dokładać autorce, to niech przynajmniej wie za co :)



Aaaa tam...Pragnienie miłości trzeba jakoś opakować, a ne rzucać banałem. Bo i ta miłość i to pragnienie staną się czczą gadaniną. I tak się tu stało.

Trąbienie??? Jaki atrybut ulicy????????????? Tu na pewno chodziło o łkanie ślozami w pościel!
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...