Uwierz...

[Ela_śmigielska]

Nie zatrzymasz świata
gdzieś wpół słowa,
choćbyś bardzo,
przeogromnie tego chciał.
Możesz sobie
nawet razy sto próbować,
nie dasz rady
pozamieniać nawet dnia.

Codzień rano
wzejdzie słońce gdzieś na niebie,
swoim blaskiem
rozświetlając czyjeś dni.
Co dzień niesie,
tego nikt z nas dzisiaj nie wie,
ani tego,
czy ujrzymy jutro świt.

Nie zatrzymasz biegu dni
i przyjścia nocy.
Nie wycofasz
wykrzyczanych głośno słów.
Lecz w to uwierz,
że ja mogę cię zaskoczyć,
dając wszystko,
to w co ty nie wierzysz już.

Dam ci milość
zatopioną w płatkach śniegu.
Dam ci uśmiech,
co rozświetla moją twarz.
Dam ci spokój
i wytchnienie w ciągłym biegu.
I dla ciebie,
będę w stanie wstrzymać świat.

[Rihtik Stempelek]

narażasz na łzy
starając się oswoić
chytrego lisa

:)

[Alicja_Wysocka]

Zawsze mnie przekonują dobrze poskładane słowa, więc wierzę :)

Ukłony :)

[bazyl_prost]

trudno mówić o nieobecnych, do kogo ten wiersz i co chcecie od lisa?

[innocenty_prędki]

w ostatnim wersie to ja bym napisał
'będę w stanie ruszyć świat'

no chyba, że czegoś nie ... albo coś źle zrozumiałem ;)

[Ela_śmigielska]

No..tak troche na przekor pierwszemu zdaniu,chcialam napisac,ze ja z milosci bede potrafila ten swiat i czas zatrzymac..:)

[NOWA]

Wiele prawdy można wyczytać w tym wierszu, bo rzeczywiście nie zatrzymamy....
Podoba mi się późniejsze przejście w temat miłosny.
Pozdrawiam:)