Sonet o antyperspirancie w kulce

[Robert_Siudak]

Ta smukła szklana tuba z kulą u szczytu
to nabój w smrodnej walce co od wieków trwa
na frontach nosów, liniach pach, bunkrach odbytu.
Postronne pola starć, te rybie targi i szlak
rynsztoków, zacisza kloak i beton doków,
pokryła z biegiem lat perfuma białych flag.
Nikt dziś już nie pamięta jak śmierdzi kajut tłok,
jak odór zgniłych łusek, jak martwych koni smród.
Nasz ogień zaporowy, przetrzebił łoju brud,
w odwrocie pot i wszy, i larwy pokrył mrok.
Tu krem minuje, tam sprejów ostrzał się leje,
magnesium aluminium, piżm, wonne oleje,

te co dzienne, co nocne ciał pielenia - i czas,
co przeciw nam zaprzągł śmierć i fetor gnilnych mas.

[tomek87]

Abstrahując od kunsztu warsztatowego oraz biegłości i umiejętności w sferze formalnego zapisu, to jednak w moim odczuciu jest to swojego rodzaju przegięcie aby pisać sonet o antyperspirancie. Chociaż to rzecz gustu czy smaku. W tym względzie dziełko jest niesmaczne na piątkę. No cóż, krótka historia smrodu, czyli jakby człowieka.

[Mirosław_Niewierszyn]

Bardzo współczesny, in plus.

[Robert_Siudak]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A i owszem, a estetyka to już sprawa indywidualna,

Dzięki bardzo za czytanie i opinie,

R.

[Robert_Siudak]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

W takim razie cieszę się i dziekować za wizytę

R.

[Mariusz_Sukmanowski]

No, niech mnie świnia powącha - w takim razie:) Śmierdząca sprawa ,ale jak nos zatkać to można przeczytać więcej niż raz.
pozdr

[bazyl_prost]

to nie sonet, błe