Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Białą fregatą uciec


Rekomendowane odpowiedzi

dla MLC


oboje przestaliśmy być niewinni,
odkąd na zawsze wszystko nas dzieli.
dziś między nami lodowiec, zimny
jak słowa, któreśmy wypowiedzieli.
oboje przestaliśmy być niewinni.

dlaczego tak wiele obiecywałaś,
zanim czas dojrzał do zaklęć?
każda komórka twojego ciała
jest dziś, jak płynna, trująca rtęć.
dlaczego tak wiele obiecywałaś?

białą fregatą uciec w zapomnienie,
w pustce oceanu szukać otuchy.
obrazy wspomnień w kamień zamienić,
głęboko zagrzebać w sercu głuchym.
białą fregatą uciec w zapomnienie.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

wzruszający! porusza i zmusza do refleksji, więc zinterpretuję to, co czytam pomiędzy wersami: białą fregatą uciec w zapomnienie - czyli zapomnijmy słowa, któreśmy wypowiedzieli oboje przestaliśmy być niewinni, zacznijmy od nowa...wiem, że poszłam za daleko, ale w najtrudniejszym lubię szukać pozytywów...

dobry wiersz, Januszu, więc zapluszam :))

serdecznie pozdrawiam - Krysia

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Smutek i niespełnienie odczytuję z Twojego wiersza, Januszu. Brak stabilności, która dopełnia niewinność relacji, przeradza się w rozżalone pytania determinowane poczuciem niedosytu, niedogrzania, niedomówień...
gdy nie trzeba uciekać białą fregatą, czas powtarza magiczne zaklęcia, najpiękniejsze słowa, jednak, jeśli droga prowadzi tylko w zapomnienie, każde z nich rani jak echo wierszy, jak echo prawd, zwątpień i jedynych rozwiązań, powtarzanych sobie z niepokojem (wersy okalające strofy).

Januszu, wiersz z niełatwymi emocjami i myślą ujętą w ciekawą formę. Życzę peelowi otuchy - na bezpiecznym lądzie, nie w pustce oceanu.

pozdrawiam serdecznie,
in-h.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Stepie, czytelnik ma prawo czytać wiersze, jak mu się podoba (sam też tak czasem robię), więc nie ma żadnego przymusu. Upijanie się na smutno czy wesoło prowadzi tak czy inaczej do kaca na drugi dzień. Dziękuję za czytanie i zamieszczone refleksje. Pozdrawiam serdecznie.
J.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Odkąd wszystko dzieli, na zawsze, ucieczka białą fregatą wydaje się być jedynym rozwiązaniem...
.. "obrazy wspomnień w kamień zamienić".. gdyby tak można... Smutny wiersz. Powtórzenia wersów nie przekonują mnie, pewnie to składnia danej formy... cóż.
Serdecznie pozdrawiam... :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...