Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ewo, bardzo serdecznie dziękuję za tak piękny komentarz! Ogromnie się cieszę, że podoba Ci się mój wiersz. Kolejny? - czy to znaczy, że czytałaś jeszcze jakieś moje wiersze? No to tym bardziej jest mi miło!
Sierpień jest też moja ukochana pora roku - najpełniejsza pełnia lata, eksplozja życia i kwitnienia tuż przed zapadaniem w jasną, złoto-czerwoną jesień. Tak, mnie też ta pora nastraja do miłości bardziej niz wiosna. I podobno u ludzi to naturalne - z letnio-jesiennej miłości rodzą się wiosenno-letnie dzieci, żeby niemowlęctwo przeżyć w cieple słońca. :-)
Słoneczności. :-)

PS. A mój wierszyk powitalny dla Ciebie - widziałaś? :-)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dzięki serdeczne, Magdo. Bardzo się cieszę, że Ci się podoba i że czujesz tu żar czerwcowy (choć ten żar może wcale nie czerwcowy, tylko z innego zgoła źrdła, a i data wiersza wcześniejsza - ale to zupełnie nic nie szkodzi, najważniejsze, że czujesz ten żar wiersza). :-)
Uściski. :-)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


:-)))
Skoro już jesteśmy w tonie savoir vivre'u, to... bardzo Ci dziękuję, Szarobury, fajnie, że uprzejmie spełniłeś moją prośę. ;-)
Pozdrawiam, całuję i kocham Cię. Bardzo.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dziękuję Ci, Nato, za miły komentarz. Cieszę się, że Ci się podoba moja pół-żrtobliwa prośba liryczna. :-)
Pozdrowieństwa. :-)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Czarek, dzięki za pochwalenie treści i rezolutności. :-) Cieszę sie bardzo.
A gdzie wiersz nierówny? Pokaż, bo nie widzę bez okularów...
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Janusz, dziękuję serdecznie za szczerą i ogromną pochwałę moich wierszy - muszę powiedzieć, że mnie wzruszyłeś. Myślę, że nie zasługuję na tak wspaniałe słowa, ale jest mi bardzo, bardzo miło.
Ciepło pozdrawiam i życzę samych sukcesów na wszystkich ścieżkach życia.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • A kur... kuma tym naprutym i nam? - Mani my, tur, pan. - My tam u kruka.
    • Autorzy: Michał Leszczyński plus AI.    Na kanapie   Pewien dżentelmen przysiadł się zrazu do tej niej tej jedynej, tej wybranej i zaraz jej naopowiada że nie wyobraża sobie przeżyć bez niej i bez nich nawiasem śpiewając jakież to bardzo niepoetyckie (wyobraźnia zawsze była tutaj prawdziwą królową)   Dżentelmen był dżentelmenem co realnie się zowie dama mogła sobie pozostać wielce niezdobyta mogła się skrzywić oraz mogła nawet pomyśleć miała możliwość być ujętą w pas i w ładne słowa (dowolność zachowań bywa ujmującą kwestią)   Nasz bohater namalował piękne ach obrazisko a dama miała miejsce wybrzmieć, mogła pasować było dla niej miejsce, by zapytać oraz pobyć obok usiąść, odetchnąć oraz zobaczyć wspólny widnokrąg (złośliwy jak złośliwcy krzyczą to nie Picasso, to nie Modigliani, to nie Klimt)   Ref. Chodź i choć raz usiądź na kanapie zdejmę twoją minę i zdejmę nieco ubrań wyjdzie nam obraz, którego jeszcze nam pozazdroszczą piękno i potoki emocji i wielkie tonacje się rozsiądą ach jak już gęsto między nami ojej, że ajaj, że ajaj   Interlokutor roztoczył przed wybraną magię pejzaży widnokrąg nie był wcale żadnym ciemnokrągiem musi to być naprawdę przefajne ależ przeżycie zobaczyć siebie zwykłą na niezwykle cennym obrazie   Bo to o to idzie gra i jemu i jego nowej muzie żeby siebie zwyczajnego móc gdzieś dostrzec dojrzeć na czymś niemałym i wielce wyjątkowym jesteś sobą, a błyszczysz jak złoto - oto duża wartość   Zwykła dama uroczo spoglądała z obrazka muzą jest tylko z nazwy, trafiła się satysfakcja uśmiechnie się świetnie, lepiej gdy pokręci głową dla ładnego obrazu wszystko co jej - jest nadrzędne   Ref. Chodź i choć raz usiądź na kanapie zdejmę twoją minę i zdejmę nieco ubrań wyjdzie nam obraz, którego jeszcze nam pozazdroszczą piękno i potoki emocji i wielkie tonacje się rozsiądą ach jak już gęsto między nami ojej, że ajaj, że ajaj   W owej kawie lub herbacie lukier nieco przeszkadza jakież szlachetne, jakież dosadne, jakież palce i dłonie samotność rozbudziła w autorze obrazów romantyka realia zaś usiłują go z niego ustawicznie wygonić   Samotność wyszła i owszem to i realiom za często się udaje słowa nazywają ułudę, a fakty robią swoje sypnę i solą, sypnę i solą, sypnę i solą zaboli, bo musi zaboleć, bo życie naprawdę boli, bo zabrali za wiele dróg ucieczki...   Ref. Chodź i choć raz usiądź na kanapie zdejmę twoją minę i zdejmę nieco ubrań wyjdzie nam obraz, którego jeszcze nam pozazdroszczą piękno i potoki emocji i wielkie tonacje się rozsiądą ach jak już gęsto między nami ojej, że ajaj, że ajaj
    • @Alicja_Wysocka Dziękuję za odwiedziny
    • Ok, pod warunkiem, że masz jakiś pomysł na to:   Zawodowczynię znam jedną z Liege, co limeryki układa wszerz, bo jej te w pionie wrzeszczą już w łonie, więc jak je w ciszy urodzić, wiesz?   ;)
    • Ja póki co nie mam jeszcze wymienionego kominka to może tak ociupeńkę rozumiem klimat. Gdy już się pomalu ochładza ;) a na gaz strach jeszcze, bo rachunek może być zbyt wysoki. Mi się kiedyś wydawało, że to niemożliwe. aby mogla wrócić. do Europy wojna. A może ona na nigdy się nie skończyła? Pzdr.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...