-
Ostatnio w Warsztacie
-
Słowa śpią w korzeniach milczenia,
splątane jak winne pnącza w ogrodzie wątpliwości.
Oddychamy ciszą, co osiada na wargach
jak popiół po nieugaszonym ogniu.Czy nie słyszysz, jak noc woła imieniem światła?
Jak liście szepczą o wietrze, którego nie ma?
A my – krople deszczu, które nie spadły,
ptaki, co zapomniały pieśni drogi.Zatrzymajmy się.
Niech głos popłynie jak rzeka przez kamień,
niech pękną lustra obojętności,
zanim zamilkniemy na zawsze.0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 38 odpowiedzi
- 524 wyświetleń
-
- 32 odpowiedzi
- 608 wyświetleń
-
- 30 odpowiedzi
- 424 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 565 wyświetleń
-
- 24 odpowiedzi
- 507 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Piotr Samborski · Opublikowano
Słowa śpią w korzeniach milczenia, splątane jak winne pnącza w ogrodzie wątpliwości. Oddychamy ciszą, co osiada na wargach jak popiół po nieugaszonym ogniu. Czy nie słyszysz, jak noc woła imieniem światła? Jak liście szepczą o wietrze, którego nie ma? A my – krople deszczu, które nie spadły, ptaki, co zapomniały pieśni drogi. Zatrzymajmy się. Niech głos popłynie jak rzeka przez kamień, niech pękną lustra obojętności, zanim zamilkniemy na zawsze. -
Przez Nikodem · Opublikowano
Spaceruje pustymi nocami a czarny dym z kominów płynący zasłania mi błękitne niebo. Wokoło mnie pusto mimo że tak dużo ludzi żyje. Przechadzam się się i widzę pojedyncze gołębie czy porzucone koty. Demeter również opuściła te tereny zostawiając po sobie pustą szarość. Wchodzę w głąb miasta i wszędzie niebezpieczeństwa, szaleni ludzie z złymi zamiarami, pędzące po drogach maszyny i powietrze które ściska moje płuca. Idę dalej szukając czegoś co sprawi że na nowo uwierzę w siebie i świat. Idąc dalej widze tajemnicze drzwi pośrodku niczego. Chwytam za klamkę i wchodzę do środka malowniczej krainy. Czyste niebo z białymi obłokami. Łąki, kwiaty drzewa i przyroda żywa! Moje serce to mocno przeżywa. Tańczę wraz z wiatrem i kołysze się do melodii wróbli. Bawię się z motylami, biedronkami i dmuchawcami. Biorę głęboki wdech który dla moich płuc jest rozkoszą. Kładę się na miękkiej trwawie i czuje się wolny! Zamykam oczy...I budzę się w ciasnej ponurej norze. Płuca wykręcone a serce spaczone szarością świata i pustką ciemnych ulic. -
Przez Roma · Opublikowano
@any woll xD nie wiem, co odpisać... a kto umarł, ten nie żyje ;) -
-
Przez Roma · Opublikowano
zaczynam zawsze od początku, lubię razem z twórcą przejść jego drogę ;) U Ciebie zaczyna się ona bardzo ciekawie, a że podejrzałam już, z czystej ciekawości, co dalej, to wiem, że warto u Ciebie zostać na dłużej ;)
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się