okno

[Tadeusz Łysiak]

otwórz rozum przewietrz
się wśród tego bagna
wykąp moczem oblej usta
o poeto durniu - małpo
WYKĄP SIĘ WE WŁASNYCH SZCZYNACH

chcę by własna moja duszność
mnie dusiła i bym parskał
haustem siebie haustem siebie
tym za dużym haustem siebie
by poezja zrozum fiucie
była moją własną małą
ostrą brzytwą którą potnę sobie rękę

płacz - kaleczę to co kochasz
twoje małe zgrabne miłe
nieskończone niezliczone
niczym gwiazdy wśród gwiazd wielu

kawalkady - sznury liter
ale błagam nie otwieraj okna duszę się

DUSZĘ SIĘ




(2012)

[Gość]

Krzyk głuchego na puszczy. Autorze rozumiem, że panu źle ale tak krzyczeć się nie powinno. Powtórzeń mnóstwo same dwa pierwsze wersy do wyrzucenia. Myśl ciekawa i intrygująca ale wykonanie wiele ma do życzenia. Pozdrawiam

[Nata_Kruk]

Tadeuszu, umieszczenie "się" na początku wersu, w języku polskim, jest chyba niedpuszczalne... ale poloniści niech się wypowiedzą.. mnie to dziwnie wygląda.
Pozdrawiam.

[Tadeusz Łysiak]

Bardzo lubię kaleczyć świętość, odsyłam do treści utworu :) Ale dziękuję za radę!