przestrzeń zmienia zapisy

[K Puchała]

Któż to widział mój panie
by bzy w kwietniu zakwitły
w białe płatki ubrane,
zakochanych mamiły?

Czy słyszała to pani
by przed majem słowiki,
w swojej skromnej postaci,
miłość w trele spowiły?

Słońce blaskiem uwodzi
wagabundę starego
i wspomnienia roznosi
swąd ogniska nocnego.

Gdzieś w kolejnej granicy
horyzontów czasowych,
przestrzeń zmienia zapisy,
wiosna burzy zapory.

[Servus Suus]

Ave K Puchała!

Czytałem kilaka razy, ale jak dla mnie nazbyt archaiczne tony, zwłaszcza: "mamiły" "spowiły." Poza tym: jak Słońce może uwodzić, a jednocześnie płonąć ognisko nocne, znaczy zapalono je w nocy i jeszcze płonie, czy jak? Chyba mój ograniczony umysł nie jest w stanie tego pojąć.

[K Puchała]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Bo ja już jestem archaiczny. A co do ogniska to - było w nocy, rankiem tylko swąd się roznosi w blasku słońca.
Dzięki za uwagi.
Pozdrawiam.