Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

  • Odpowiedzi 59
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

No proszę... Kiedy Tylko Anna Para się pojawia obok tytułu wiem, że mogę liczyć na porządny wiersz. I teraz też się nie rozczarowałem. Tematyka bliska mnie dlatego czytało mi się raźniej nieco jakby słysząc swoje myśli. Choć ja to się zasłuchałem, a nawet głupio wpatrywałem... Ale to takie moje własne. Jakbyś kiedyś nie miało komu... To pisz choćby mnie.;)
Brawo Aniu! Pozdrawiam!

Opublikowano

ależ to piękne! jak "oczy tej malej", przepiękne...

pozdrawiam cieplo
vica

p.s. ciekawa jestem czy jak będzie ponad 30 plusów to tytul będzie np.: mienil sie kolorami tęczy?:)
ja daję 22-ego jeszcze tylko 8:)

Opublikowano

pięknie już masz plusa ale pogrymaszę

wiem że jestem okropny ale czwarta strofa słabsza
zadurzyłam się, maleńka, w pewnym draniu,
gdy przejrzałam to mnie wtedy wzięła złość,
zależało mu na trwaniu w niebywaniu,
pogoniłam bo go w końcu miałam dość

aż się chce pisać:

pochłonęła mnie maleńka gra wyrazów
które dźwięczą jak piosenka w jeden ton
zapamiętaj w życiu nie ma nic od razu
miej w nadzieję że do ciebie przjdzie On

pozdrawiam Jacek

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Pan Ropuch Twój wiersz ma piękną, intymną atmosferę. Metafora pięciolinii jako przestrzeni, gdzie druga osoba może "się rozgościć" wśród "szeptów, jęków i westchnień" jest bardzo zmysłowa i muzyczna. Bardzo mi się podoba.  
    • @Wiesław J.K. Oddałeś w swoim wierszu naszą skomplikowaną relację z czasem. Widzę pewną mądrość życiową i refleksję nad paradoksami czasu. Szczególnie podoba mi się kontrast między czasem "dobrze zużytym" a "zmarnowanym" oraz obraz czasu opisywanego "różnymi językami" w różnych mediach. Ps. A niektórzy twierdzą, że czasu nie ma.  
    • @MIROSŁAW C. Miły, refleksyjny wiersz z autentyczną emocją. A co do gąsienic - to jednak wolę ich inne stadium rozwoju. :) Pozdrawiam. 
    • @Dominika Moon super-ego:) pozdrawiam:)
    • @Migrena Twój wiersz to rana, która krwawi słowami. Czytając go, czuję, jak każda metafora wbija się pod skórę jak ten piasek z twojego lata - boleśnie i prawdziwie Piszesz o miłości jak o żywiole, jak o czymś, co nie zna granic ani litości. "Kochałem cię jak pustynia ulewę" - tak właśnie kocha się naprawdę - z desperacją, z głodem, który nie ma końca. Nie szukasz pociechy w pięknie, tylko prawdy w bólu. Jesień w twoim wierszu to nie tylko zmiana pór roku - to śmierć wszystkiego. Widzę te popalone krawędzie wspomnień, które się rozpadają w palcach. Końcówka rozbija serce. Ten samotny podmiot z piaskiem w oczach, z tęsknotą "co ma kształt noża" - to obraz tak konkretny, że fizycznie boli. Piszesz tak, jakbyś wyrywał słowa z własnego ciała, jakby każda linia kosztowała cię kawałek duszy. Pięknie! 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...