Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

cudowne

Kraft_
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

Nie mogę sobie wyobrazić położenia jaskółek, skoro są one wyżej błękitu. Poza tym , słońce jest jedno - nie ma ich mniej lub więcej. No chyba że ten tekst jest dla umownej Zosi z klasy I a, to bym uwierzył, ale z kolei nie to miejsce na publikację takich rozklejanek.

Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


kręty ... i tu sie mylisz...każda gwiazda to słońce, do szkoły nie chodziłes, czy jak? ...;)))
pozdr. K.
Wykręcasz się.
Kraft_

Kraft_

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


kręty ... i tu sie mylisz...każda gwiazda to słońce, do szkoły nie chodziłes, czy jak? ...;)))
pozdr. K.
Wykręcasz się.
a tobie głupio ... jak z I A ...;)))
Kaliope_X.

Kaliope_X.

Opublikowano
Opublikowano

znikasz w czasie pomiędzy
i w przestrzeni na próżno
zostawiasz mnie jak jaskółkę
zbyt wysoko gdzie zawsze
błękit wtapia się w zieleń

dla mnie jesteś lazurem
lśnisz jak słońce gdy ciemno
a poranek się spóźnia
jesteś cudem
pomiędzy możliwym
i nie.




Kraft, tak rozumiem Twoje słowa. I dla mnie to jest właśnie "cudowne" - tak patrzeć pomiędzy.

Pozdrawiam :)

dawniejbezet

dawniejbezet

Opublikowano
Opublikowano

Obrazek liryczny, może nawet: erotyk, łatwy do odczytania (kombinacje punktów widzenia są jednak dość "przyziemne").
Dziwi mnie wersyfikacja, nie odnajduję np. jakichś szczególnych sensów w oddaleniu pierwszego wersu. Równiez pointa brzmi mało "emocjonalnie" - dlatego, że sumuje poprzedzający wers (a więc jest oczywistością). Słowo "zwiastunek" jako neologizm jest poprawne, ale - stylistycznie nie przylega, dla mnie, do reszty (konotacje religijne są zbyt duże).
Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kamil Olszówka
      Odmówiono Im minuty ciszy...

      Przez Kamil Olszówka · Opublikowano

      Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • Gosława
      Lana

      Przez Gosława · Opublikowano

      muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Gosława
      Nie jestem super

      Przez Gosława · Opublikowano

      Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
    • Gosława
      Zasięg 2

      Przez Gosława · Opublikowano

      Bez słownika nie rozłożę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Gosława
      Gdy krzyk nie wystarcza a milczenie boli- zaczynam pisać.

      Przez Gosława · Opublikowano

      @Relsom ładny wiersz  Bardzo smutny a ja takie lubię 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...