Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

nic nie jest


Rekomendowane odpowiedzi

przenicowany syzyfowy anioł
wszczepia w krew wieloptaki bez powodu
jakby myślał że to coś da
kiedy uczuciom pora umierać

naiwny nadmiar oczekiwań
podzielony przez dwa
krzyczy precz z celulitem
myśli
achtung nicht eintreten

ze starej płyty nauka kochania
przechadzką w poetycki imperatyw
pisze listy do świętego mikołaja
wciąż jeszcze głupia od nadziei
zaplątanej w ostatnie neurony

regresje drzew w majowe dni
malowane prostym słowem o rozwiązku

jak być powinno
moją wiosną

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



to bardzo miłe... i cholernie łechce moja męską próżność,

ale z tym talentem, to chyba z deka przesadzasz :))))

:***
Drogi Krafcie uwierz mi że nie należe do kobiet przesadnie wylewnych więc mam nadzieje że doceniasz to co ci napisałam ;)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



to bardzo miłe... i cholernie łechce moja męską próżność,

ale z tym talentem, to chyba z deka przesadzasz :))))

:***
Drogi Krafcie uwierz mi że nie należe do kobiet przesadnie wylewnych więc mam nadzieje że doceniasz to co ci napisałam ;)


bardzo ... małowylewna ;)))))))))))
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



to bardzo miłe... i cholernie łechce moja męską próżność,

ale z tym talentem, to chyba z deka przesadzasz :))))

:***
Drogi Krafcie uwierz mi że nie należe do kobiet przesadnie wylewnych więc mam nadzieje że doceniasz to co ci napisałam ;)


bardzo ... małowylewna ;)))))))))))
wiem że ciężko w to uwierzyć zwłaszcza Tobie ;)
cholera,mogłam cię tak nie rozpieszczać wpisami ... ;)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



to bardzo miłe... i cholernie łechce moja męską próżność,

ale z tym talentem, to chyba z deka przesadzasz :))))

:***
Drogi Krafcie uwierz mi że nie należe do kobiet przesadnie wylewnych więc mam nadzieje że doceniasz to co ci napisałam ;)


bardzo ... małowylewna ;)))))))))))
wiem że ciężko w to uwierzyć zwłaszcza Tobie ;)
cholera,mogłam cię tak nie rozpieszczać wpisami ... ;)
hehehehe

a to czemu?

zwłaszcza mi ...
;)))))
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • najbliżej mi do ciebie  kiedy jesteśmy w łączności  jak ptaki na linii wysoko    lecz nie pod wysokim napięciem         
    • @violetta   Dzień dobry, a ja piję piwa i oglądam film pod tytułem - "Pasja" - Mela Gibsona, jak mówiła pani Agnieszka - jestem wrażliwym człowiekiem i ten film wywołuje łzy, tutaj może pani znaleźć Jezusa Chrystusa (filozofa uniwersalnej miłości), proste i logiczne?   Łukasz Jasiński 
    • tyle tu korytarzy, arteryjek, bocznych odnóg, że naprawdę można zabłądzić na śmierć, skonać z głodu i pragnienia w zapajęczynionej i spowitej kurzem alejczynie, po której nie szedł nikt od czasów Mieszka I Plątonogiego. mimo wszystko – podjęłaś ryzyko. im dłużej przemierzasz labirynty korytarzy, tym gmach zdaje się (pozornie?) maleć, okazuje się bardziej przytulny i niehorrorystyczny. dotąd siwe ściany nabierają pastelowych barw, plafoniery świecą jaśniej. robi się cieplej i milej. aż tu nagle – dysonans, kontrapunkt: jedna z bocznych odnóg okazuje się być... nadziemną (sic!) sztolnią. w dodatku coś ci mówi, że to tam, właśnie tam! idziesz. im dalej, tym śpiewniej, słychać zapijaczone głosy, zgięte i wyżęte nuty piosenek o sokołach, omijaniu gór, dołów, o tym, co zrobi doskonale morskim opowieściom. biesiada w teatrze kopalnianym! na widowni, pośród hałdek zwiercin – suto zastawione stoły! za nimi - czerwoni zatłuszczeńcy o brodziskach uwalanych majonezem, ich szkaradne i niskobudżetowe panie. skrępowany jak diabli, niemal skulony stoję na środku sceny i tak szalenie nie pasuję do reszty obrazka, wizualnie odcinam się od rozpasanej czeredy. skromniś, myszoludek-sztafarzyk, postać niczym radio jednozakresowe odbierające tylko tę stację, która nadaje wyłącznie sprawdzone wiadomości. mówię swój monodram, częściowo z pamięci, czasem jednak zerkając na zadziubdziane maczkiem mankiety białej koszuli. lecą puszki, puste kieliszki, w głowę trafia mnie szczeroniezłoty puchar. zniżam głos aż do szeptu. ma być tajniej i ciszej, mniej scenicznie. wzmaga się buczenie. schodzę, nim mnie całkiem zatłuką. zaraz na scenę tanecznym krokiem wbiegają klauni: ten z małpą na sznurku, ten z niedźwiedziem na patyku. teraz to ja się gubię w meandrach kulis. pewien nieprzebrzmiały gwiazdor rozdaje autografy na wylinkach, naganiacze – zaproszenia na roast eks-prezydenta, długo wyczekiwaną koronację Korwin-Mikkego, zaproszenia na stypę w klimacie rave. odnajdujemy się po paru godzinach błądzenia. zderzają się nasze, tyleż mroczne, co bajkowe światy, wnikają w siebie. połączone kolory nie tworzą, na szczęście, szarości.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Twoja proza jest intensywnie surrealistyczna i pełna mrocznych, niepokojących obrazów, które tworzą silne wrażenie, ale momentami staje się trudna do uchwycenia w całości.
    • ty zawsze walcz o siebie gdy stoisz nad przepaścią gdy dobrze ci jak w niebie a życie jest zbyt łatwe   a drogi się prostują to miej się na baczności nie pozwól uśpić serca i Boga kochaj mocniej :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...