Moja piosenka - przed końcem świata

[Jacek_Krzysztofowicz]

zaśpiewam tobie - prawie szeptem
piosenka cicho wpadnie do uszu
ledwo usłyszysz to co zaśpiewam
gdzieś umknie spojrzenie głębokie

nie zdoła wytrwać choć chwilę,
nie zdoła w tym zagubionym świecie,
w tym zagonionym, bo brzemię
to człowiek i krzyże na drogę.

I poleceń tysiące, dziesiątki
i praca na potem, na potem
i czarne są łąki, są łąki,
Ulice, nic więcej nie widzę!

A komuś zielono jest w głowie
Lub fiolet impresje przygrywa
Którędy dojdę do ciebie?
Którędy rzeka leniwa?

Odejdziesz natychmiast - dlaczego?
Czy szukać chcesz nowych wrażeń?
Szept nie ma żadnego znaczenia
wśród szumu maszyn i krzyku.

[Sylwester_Lasota]

to smutne, gdy pod wierszem nikt się nie wpisuje :)
osobiście jestem zdania, że każdy z nas ma własny koniec świata, tylko mało komu chce się przed nim śpiewać.
w wierszu widać wyraźną niekonsekwencję w stosowaniu interpunkcji i dużych liter.

pozdrawiam i do poczytania :)