Światło mowy

[Witold Marek]

iskrzą plątane słowa, których boję się użyć
wracają zawstydzone, z krtani do rajów głowy
wracają – ćmy nadziei, pąsem jabłek do ewy
języka święte drewno – bo takie światło mowy

cicho śledzą mnie słowa, których boję się użyć
wzgardzone w żądnym pędzie, knują z otchłani źrenic
ćmy śmierci mroczniejące: rozpacz we włosach lilith
język fałszywy świadek – bo takie światło mowy

[Messalin_Nagietka]

Marku - pierwszą kwestię mógłbyś z "się" wyłagodzić - poza tym popieram - i pytanko czy te światło mowy jest "srebrem"?
MN

[Witold Marek]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Czasem trafia i trzeba usłuchać :) choć mnie aż tak nie kłuło w oddaleniu sześciu sylab.

Na pytanie nie odpowiem, bo się go boję.

Pozdrawiam.

[Joanna_W.]

Bardzo lubię wstydliwe podmioty liryczne.

Z uśmiechem. A.

[Alicja Powroźnik]

no teraz to się zarumienić można...

[Messalin_Nagietka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Czasem trafia i trzeba usłuchać :) choć mnie aż tak nie kłuło w oddaleniu sześciu sylab.

Na pytanie nie odpowiem, bo się go boję.

Pozdrawiam.

ejjj - bać się czego? - światło mowy
srebrem - złotem - czy w osnowy
mniej szlachetnych wplecione wywodów
iskrzy wszak "nie bez powodu"?
MN

[Wuren]

Poetycka schizofrenia - czy nie wszyscy to mamy? Budzę się w środku nocy i nie pamiętam, a powiniennem. Nad ranem pusta kartka na stoliczku. A cały dzień wiem, że mnie śledzi, choć nie mogę sobie przypomnieć...

Pozdrawiam
Wuren

[Witold Marek]

No i trochę mam za swoje, komentarze bardziej enigmatyczne niż wiersz.

Świateł mowy więcej niż jedno; jeśli powstrzymujemy słowa - znamy zawsze powód, wiemy, gdzie uleciały lub wróciły? Namieszałem trochę Freuda z Biblią, ale chyba nie wybuchowo ani trująco...?

Pozdrawiam. A, Wuren: ta śledząca kartka, coś w tym jednak jest :)

[Emilia Zone]

hmmm.. ciekawy :)
i jakby troszkę o mnie :))
hihi

pozdrawiam
Emilka

[Roman Bezet]

Wydawało się wszystko takie proste: słowo - milczenie, nadzieja - śmierć.
Wyszło jak zawsze: Wieża Babel.
najpiękniejsze są słowa nienarodzone - ktoś kiedyś (może ja sam?).

pzdr. bezet

[Witold Marek]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

:))
W "pewnym" rozumieniu tego zdania trzeba się naprawdę postarać, żeby się nie o b r a z i ć :))

"najpiękniejsze są słowa
nienarodzone

ktoś kiedyś

może ja sam"

- całkiem całkiem ;) pozdrawiam.