uybrany w nagość

[Kraft_]

wędruję szukając pomiędzy
zmrokiem a brzaskiem pustych
ścian biel przechodzi w czerń a ty
tańczysz boso jak natchniona
gdzieś tam w deszczu
łez gubię krok nie czuję rytmu
od kilku obrotów klepsydry nasze
zegarki nie są zsynchronizowane

pośród cichych dni na parkiecie gra
muzyka nuty wytarzane w ósemkach
szesnastkach pół ćwierć głuche
w załamaniach prześcieradła fałsz
rozbrzmiewa noc ukryta
w dwudziestą czwartą
kawę na granicy świadomości
nie pomaga

otwieram okno może tam jedyna
szansa ucieczki spacerem po parapecie
wydeptuję ścieżkę cierpliwości
krok za krokiem stopa za stopą
wdycham zapach który uleciał by znów
poczuć z bliska

ulica pachnie kobietą