Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

no i widzisz, co narobiłeś swoim wierszem?
nie lubię utworów, do których czytania muszę używać encyklopedii lub słowników, ale czasami warto się potrudzić.
proponowałbym spróbować z tym wierszem w P. znajdziesz tam wielu życzliwych ludzi (chociaż i nieżyczliwi też bywają... i dobrze). i dowiesz się wielu ciekawych rzeczy o tym co napisałeś. to jest naprawdę szczera i życzliwa rada z mojej strony, nie odbieraj jej jako atak.
pozdrawiam

Opublikowano

Buja się w oponach mózg
i w synapsach rodzi bluzg
złudną elokwencją buja
nie jeden poeta - szuja.

Gdy sam skleci swoje wersy
zadufany że jest pierwszy,
poklasku innych mu trzeba
- takich, co niczym ameba...

Z maniakalną recydywą
tworzy swą poezję krzywą,
a gdy widzi że ktoś lepszy
komentarzem mu przypieprzy.

Nie zważając więc na takich
poetów - wszak byle jakich,
piszę nadal sobie a muzom,
nie bacząc że się poeci burzą.

(Dziękuję także za Twoje ludzkie podejście i potrzebne mi słowa
- obyś nigdy mądrych słów i rad nie żałował)

Opublikowano

Od antycznych czasów bywają tacy dla których kalakagatia nie ma racji bytu, a pięknem jest wyłącznie to co się im kapryśnie spodoba... - najczęściej u samych siebie. Prowokacyjna ta strofa obnaża taki odwieczny stan rzeczy... I oto mi chodziło.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @FaLcorN "wiersz-pejzaż duszy" - super. Dobry wiersz.
    • za jeden gest zmętnienie oczu  od razu burzyć ten święty spokój czy wiesz napewno było coś więcej czy chora zazdrość cię niszczy męczy   pozdrawiam  
    • Tyle się wydaje, że się udaje (gruby portfel, portfolio i piękno).   Warszawa – Stegny, 03.08.2025r.  
    • @Bożena De-Tre Oooo, tak. Świat padnie na kolana. Może z wyjątkiem amerykanów bo ci postraszą, że zrzucą mi na łeb jakąś bombę 
    • @Relsom obrazowo o toksycznej relacji, w której osoba narcystyczna -( przez swoje wrodzone deficyty emocjonalne przyrównywana do skapryszonwgo dziecka, które „ sięga” po nowe znajomości jakby wybierało kolejną zabawkę z pudełka ) - idealizuje nową znajomość. Robi tak, ponieważ podświadomie dostrzega własne pokłady wewnętrznej pustki, którą instynktownie próbuje „ zapełnić” cudzymi zasobami energii życiowej, odsysając z drugiego radość, entuzjazm, fascynacje, można to nazwać wampiryzmem emocjonalnym . Brnąc dalej w schemat, po pewnym czasie nudzi się,” pozbywając się „ drugiego człowieka jak wspomniane dziecko - zabawki, może sięgnie po kolejną powtarzając tę strategię w kółko i bez szansy na zaspokojenie, gdyż narcyzm - jako nieuleczalny jest ułomnością osobowości i jego źródła tkwią w dzieciństwie, w zaburzonych relacjach z matką - ( stąd niejednokrotnie traktuję  partnerkę jako obraz matki). W wierszu typ osobowości, która przyciągnęła narcyza, to osoba o małym poczuciu wartości ( vide : piła siebie z jego ust ), tzw. magnes dla toksyków, którzy próbują chwilowo dowartościować własne ego ( doraźną dopaminą )- wzbudzając uznanie. Tekst - kalka dla schematów psychologicznych, pozdrawiam.      
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...