Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

ktoś chciał mnie spytać o coś, nieważne.
słowa mu pierzchły pod wieko nocy.
nie mam mu za złe, bo rozum każe
pomijać prawdę tuż przed północą.

jeszcze nie spadłam na kraniec frazy,
ciągnę legato, wprost do kadencji,
tobie się marzy, już wiem, staccato,
musisz poczekać. nie umiem więcej.

czas się wykropli we mnie, jak wrzątek.
nakreśli uśmiech na nowej twarzy.
musisz napisać nowy początek.
naucz mnie znowu. nie umiem marzyć.

22.02.2012.


Andrzeju, dziękuję.

Opublikowano

Dziękuję i podpisuję sie pod tym co piszą Magda i Maria. A na wiersz dla mnie oczywiście plusik :) pozdrawiam

PS
słowa mu pierzchły pod wieko nocy

i pięknie byłoby w puencie już nie umiem marzyć, ale kombinuję i nie da się wcisnąć w 10 glosek

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Pisz Aniu, pisz, zwłaszcza, że potrafisz :-).
A pozwoliłam sobie podkraść odpowiedź dla Magdy - bo dobrze cię rozumiem. Też tak mam. Samo przychodzi - samo odchodzi. Nie ma na to wpływu.
Tym niemniej zawsze z niecierpliwością zaglądam do Ciebie, nawet jeśli nie zawsze zostawiam ślad.

Pozdr. ciepło. a
Opublikowano

Piękna, liryczna prośba zamknięta w dedykacji. I tak subtelnie zapisana chęć podporządkowania się (uczenia). Z peelki jest bardzo dobry materiał na ucznia, który szybko prześcignie nauczyciela - mistrza.
Aniu, tu czegoś za dużo:
tobie już się marzy, już wiem, staccato,
Bez pierwszego "już" i już ok :)
Zostawiam plusa i pozdrowienia.
Grażyna.
:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @violetta Pamiętam opowiadałaś o weselu w pałacu... będziesz księżniczką. Ja się zestarzałam przy robocie ale chociaż mankiety sobie z ozdobnego materiału uszyłam...
    • Tak sobie dzisiaj myślałem o tych zasadach które napisała Alicja i o tym co pisze Naram-sin że dla niego liczy się forma wiersza kunszt popranego pisania a nie treść. Ja nie mam zielonego pojęcia o tych zasadach które obydwoje znają na pamięć. Dla mnie nawet najsprawniej zrymowany wiersz ze wszystkimi zasadami i formami jak do mnie nie przemówi jest tyle warty co dziesiątki wspaniale rymowanych wierszy które zapełniają mi półki w biblioteczce, do których już nigdy nie zajrzę. Natomiast czytając wiersz niech i on będzie z połamanymi rymami nie trzymający się żadnych zasad ale który przeczytam i wywoła u mnie uczucia, który poruszy moją wrażliwość nie wiem na miłość, na współczucie, na piękno na artyzm, będzie słowem które do mnie prawdziwie przemówi, będę go cenił ponad poezję sprawnie zrymowaną ale nie niosącą dla mnie tego co w poezji cenię najbardziej. Jest nią spokój, który niesie po ciężkim dla mnie dniu lub pozwoli mi zapomnieć o otaczającej mnie niesprawiedliwości lub niosący jakieś przesłanie czy filozoficzną myśl, tego szukam na portalach z poezją i to odnajduję między innymi i w twoich wierszach. I naprawdę nie neguję że są ludzie którym nie podobają się takie połamane rymy, że przekreślają wiersze w którym rym z pierwszej zwrotki jest inny w drugiej zwrotce bo ten wiersz ktoś napisał tak jak czuł a ja go zinterpretowałem jak chciałem i dla mnie to jest wartością najwyższą.
    • @Ewelina braki prawdziwych kościołów:)
    • @violetta Prawda:) Nie zawsze to jest łatwe choć na pewno jest najlepszą drogą, żeby się uwolnić. Niestety nie każdy tak potrafi i przez to wielu po świecie chodzi smutnych i sfrustrowanych...
    • Za dużo zaimków osobowych:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...