Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Miłość

Patrycja Buczek
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Patrycja Buczek

Patrycja Buczek

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Miłość to cudowne uczucie związane z różnymi poglądami; dla niektórych to uczucie wiary, a dla innych bujda. Lecz ta miłość którą mamy w sercach jest inna. Ona jest ciepła,miła,troskliwa lecz to nie oto chodzi. Chodzi oto, że nawet ta nie odkryta miłość może być najwspanialszym uczuciem w twoim sercu.

Dariusz Grudziński

Dariusz Grudziński

Opublikowano
Opublikowano

A serc jest tyle ilu jest ludzi na świecie, a każde serce jest inne.
Miłość jest energią dającą życie. Każdy z nas żyje i kocha inaczej.
Kocham Cię swoja mocą i siłą zjednywania światła słonecznego i radości w płatkach róż, kocham Cię swoją troską i dbałością o Twoje potrzeby,
kocham Cię radością i beztroską pogodnego poranka,
kocham Cię jak wariat, szaleństwem i eksplozją zachwytu nad pięknem,
kocham Cię gwałtownością mojego łaknienia, by się wtopić w Twoje ciało i duszę,
kocham Cię łagodnie i miękko, jak puch na lekkim wietrze,
kocham Cię cierpliwie i usłużnie, oddając najlepsze swoje cząstki nam obojgu,
kocham Cię wściekle i zaborczo, bo tak bardzo chcę być z Tobą,
kocham Cię gorąco, kocham niecierpliwie, kocham rozsądnie i nadopiekuńczo,
kocham bo chcę Cię mieć na własność, kocham bo lubię Cię słuchać,
kocham bo pragnę dawać, bo pragnę dostawać…
kocham Cię na milion sposobów, bo tyle chwil spędzam z Tobą…

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Alicja_Wysocka
      zaszyć gębę

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Marek.zak1 Dla mnie podobnie, jeśli wiersz bez rymów, to żaden zagmatwaniec, żadna hermetyczność. Zgadywać o kim, o czym nie cierpię i co, mam jeszcze wzbudzać w sobie poczucie winy i zostać z pytaniem, dlaczego inni wiedzą o czym, a ja nie.   @JWF Ja tak nie chcę, ale to rzeczy, których nie chciałam - wydarzyło się.  
    • Migrena
      Psalm dla rżniętych

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Marek.zak1 Fajnie, że porównujesz Polskę do Węgier i Słowacji, szkoda tylko, że nie do ludzi, którzy tu naprawdę żyją. Bo widzisz – ten wiersz nie jest raportem ekonomicznym ani zestawieniem statystyk PKB. To nie tekst o fabrykach, tylko o ludziach, którzy tych fabryk nigdy nie zobaczyli na oczy. Bo nie każdy ma willę, fotowoltaikę i plany na urlop w Toskanii. Piszesz, że "nigdy nie było lepiej". Z perspektywy kogo? Może Twojej? Gratuluję. Ale to, że jedni siedzą przy stole, nie znaczy, że nie ma głodnych za drzwiami. I nie, to że „na Węgrzech gorzej”, nie oznacza, że mamy siedzieć cicho i dziękować za ochłapy. Czy jak sąsiadowi spłonął dom, to ja mam się cieszyć, że mnie tylko zalewają fekalia z kanalizacji. Wiersz, który komentujesz, mówi o Polsce z paragonu, z przychodni, z kolejki do zawału, nie z przemówień premiera. I to, że ktoś to zauważył i opisał – nie jest „pompowaniem złych wiadomości”, tylko oddaniem głosu tym, których nikt nie chce słuchać. A jeśli Twoim jedynym kontrargumentem jest to, że Robert Lewandowski strzela gole, to naprawdę współczuję – bo nawet Jezus z kuchennego obrazka w tym wierszu by na to spuścił wzrok. Nie pisz więc, że "jest lepiej niż było", bo dla wielu nie jest. I mają prawo o tym mówić. Bo milczenie nie rozwiązuje problemu. Ono go tylko konserwuje – jak margarynę za 12 zł.   Tym razem nie załączę tradycyjnych wyrazów na pożegnanie.  
    • Emilie Eve Stahl
      Bywa że goryczą częstuje

      Przez Emilie Eve Stahl · Opublikowano

      @Waldemar_Talar_Talar cała miłość
    • Emilie Eve Stahl
      Urodziłeś się w trzydziestym pierwszym

      Przez Emilie Eve Stahl · Opublikowano

      Urodziłeś się w trzydziestym pierwszym roku.   Myślę sobie tak dawno, ale po czasie dociera kiedy. Okres międzywojenny, burzliwy. Ludzie wciąż przerażeni wojną. Wszędzie strach, nieufność, bieda, ból.   Poznajesz świat, uczysz się chodzić, jeść, biegasz za piłką, kule znowu świszczą.   Zamiast beztrosko grać, cieszysz się, że wciąż żyjesz. Całe dzieciństwo.   Dorastasz pomiędzy dramatu nadzieją. Inaczej niż dzisiaj. Doceniasz każdą wyciągniętą dłoń. Pomagasz innym. Wokoło widzisz mundury, ciężkie buty, ciężki czas. W zanadrzu skrywasz wiele przeżyć, może tajemnic. Dorastasz z końcem wojny, żyjesz, lat jednak nikt nie wróci.   05.02.2025 r.
    • JWF
      zaszyć gębę

      Przez JWF · Opublikowano

      Przyjemny wiersz. Kiedyś miałem dryg do rymów, ale jakoś mi przeszło.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...