Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Z pamiętnika

Licho
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Licho

Licho

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano
...ssałam mleko spracowanej na tułaczce matki
i chłonęłam strach ojca z oksywskiego piekła
rosłam wśród kwiatów kwitnących jeszcze krwią
moim szczęściem była pajda chleba ze smalcem
i ciepło w zagęszczonym łóżku - rósł już wyż...


historia była ciągłym wiatrem szeptano ją
jak modlitwę dopiero w szkole wciśnięta
w czerwony mundurek obca - parzyła kłamstwem
w uszach szumiało radio "Bum Bum"

kiedy zagrała miłość śpiewał Niemen Bitelsi
zaszalało wnętrze i przestała uwierać kula
która dosięgła młodziutkiego brata matki
mniej krwawił już Katyń

i znowu wiatr
tym razem przywiódł zapach wolności
urodziła się nagle z porywu odwagi
pierwsza moja duma i wysoka poprzeczka
do nowej cywilizacji

miałam słabą odporność
zakrztusiłam się powietrzem
które powiało z nowej perspektywy
i dotąd kaszlę


Zoombie

Zoombie

Opublikowano
Opublikowano

Sczerze? Nie mogę się wczuć w rytm tego wiersza. Jakby mi go brakowało. Pewne sformułwoania też mało mnie przekonują (np. "zaszalało wnętrze"). Pewne sformułowania z kolei bardzo mi pasują np. "przestała uwierać kula
która dosięgła młodziutkiego brata matki". Ale ten Katyń zaraz potem za szybko i za krótko.
Zresztą odnosząc się do szczegółów uwag byłoby więcej. "szumiało radio bum bum". Bum bum to uderzenia, co to ma wspólnego z szumem?
"dopiero w szkole wciśnięta w czerwony mundurek
obca - parzyła kłamstwem" OK, ale cała sekwencja zbyt długa moim zdaniem. No i to granie miłości ze śpiewem Niemena i Bitlesów (czy też Bitelsów, odwieczny spór ;) ) jakieś takie zbyt banalne (choć sam się na nich wychowałem.

Ty niemniej odpowiada mi przesłanie wiersza. Pewnie z racji podobnych doświadczeń.

Zoombie

Zoombie

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


OK nie znałem tego. Może w związku z tym lepiej byłoby to wziąć w cudzysłów i nawet napisać z wielkiej lietry? Hmm? Bo tak to szum mi z tym bum naprawdę nie pasuje.
dawniejbezet

dawniejbezet

Opublikowano
Opublikowano

Wiersz ma pomysł i potencjał. To życie go napisało. Warto zatem dodać mu "piękna" - języka, który pozbędzie się frazeologii (frazesów). jest tyle konkretów, które mogą przenośnie zagrać za największe nawet hasła (poryw odwagi, zapach wolności - choć to lepsze od porywu).
najbardziej podoba mi się Intro - jest jakby osobnym wierszem, samodzielnym, w zasadzie gotowym (może bez tej aliteracji, w dodatku w trzech jednosylabowcach na końcu, co brzmi twardo, marszowo - ale może o to chodziło? choć maszerujące ZMP było wcześniej, jakieś dziesięć lat). W zasadzie skoki czasowe są tak olbrzymie, że trudno nadążyć za "wiatrem" (wiatr historii jest banałem, ale w wierszu ładnie wieje). Od Bitelsów do "rewolucji" cała epoka, ze dwa pokolenia, więc gdzie tu życie (rodzina, dzieci?...).
Podoba się.
Pozdrawiam
Licho

Licho

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Rodzina, dzieci, każdy ma swoje miejsce w historii, ten wiatr nadal wieje,
lecz ja już osłoniłam. Mój język jest prosty, taki wyćwiczony, peerelowski.
Chciałabym go ukwiecić ale już nie potrafię.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Gosława
      Pogranicze

      Przez Gosława · Opublikowano

      Szczególnie ostatnia strofa  Przejmujący obraz rozpadu  Nie tylko relacji ale też poniekąd człowieka  Boję się zerknąć do nuty bo czuję że mi się spodobać może a ja od jakiegoś czasu próbuję być radośniejsza

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • tie-break
      jeżeli zechcesz

      Przez tie-break · Opublikowano

      wybacz że czasem w moich słowach chowa się jakieś zamyślenie jakaś zaduma - niby psotna lecz lubi tęsknić poza wierszem   bywa że błyśnie wśród metafor łza jak cyrkonia na jedwabiach i jak tu teraz trzymać fason i jak już więcej się nie zdradzać   kiedy gest każdy mówi wszystko mój uśmiech na dnie kubka z kawą pytania o najkruchszą przyszłość uwite z tęcz i poświat gniazdo   w żadnym obrazie się nie skryję w żadnym półcieniu w żadnym szepcie niech mnie więc z rozsypanych liter od nowa złoży twoje serce
    • Leszczym
      Viva Magenta 

      Przez Leszczym · Opublikowano

      @KOBIETA Ogólnie muszę powiedzieć, że gminna wieść niesie, że niejaki Michał L. alias Leszczym, stoi i za tym kolorem, zresztą wraz z przyjacielem Agentem :))))
    • Natuskaa
      czy to było czy się zdarzyło

      Przez Natuskaa · Opublikowano

      pomyliłeś się to inny adres chyba że to ja coś zgubiłam a jednak w połowie drogi zebraliśmy chmury do czysta rozpogodziło się wszak o dziwo pyłki uleciały myśli ciemne bure ty w słońcu się przekomarzasz ja mu promienie dorysowuje   sękatym drzewem podparta jakiś inny świat oglądam może film a może obraz dzieło sztuki portret stworzenia czy to początek czy kontynuacja wieki całe się przewijają zawieszone przerwane być może nigdy wcześniej nie zapisane   cztery lata siedem miesięcy rogalik cytryna zielona kredka nie ustalamy już niczego dzieje się myśl samoistnie dokąd zmierza nie wiadomo obserwujemy jak chudnie i tyje jak w kolory wystrojona raz jest kogoś raz niczyja   widoczna skromna ulotna czerwień murów na szczycie wśród lasów skały niełatwe niebieska szeroka wstęga co wdziera się w obraz słowami nie chcę słów nie teraz zabierz mnie tam gdzie cisza potrafi stwarzać kwiaty   które potem zakwitają  życiem
    • KOBIETA
      la petite mort

      Przez KOBIETA · Opublikowano

      @truesirex   cudowna jest

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @hollow man   jakich kłopotów hollow man ? :) 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...