-
Ostatnio w Warsztacie
-
Konrad Koper 2 992
Widziałem zwierzo-rośliny,
koniki morskie, różnokształtne gąbki i inne dziwy.
Potem jadowitą meduzę, ośmiornice, piranie…
W moim kierunku płynął rekin i otwierał szczękę.
Na szczęście oddziela nas szyba – chyba.
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 29 odpowiedzi
- 519 wyświetleń
-
- 24 odpowiedzi
- 540 wyświetleń
-
- 14 odpowiedzi
- 339 wyświetleń
-
- 13 odpowiedzi
- 5 594 wyświetleń
-
- 12 odpowiedzi
- 351 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano
@violetta Jest pani wyjątkowo paskudna i złośliwa, nic dziwnego - starość... Jeśli będzie mieszkała w moim mieszkaniu jako gość - będzie musiała zaakceptować moje zasady, na przykład: chodzenie nago, porządek i dokładać na media (czynsz, prąd i śmiecie), jeśli będzie chciała zaprosić przyjaciółkę - będzie musiała mnie powiadomić, oczywiście: bez żadnego związku - ślubu, jeśli będzie chciała uprawiać orgię - nie ma problemu, poza tym: lubię spacery, kina, muzea i podróże, zresztą: w seksie zawsze jest osoba aktywna i pasywna, natomiast: ja - jestem pogańskim racjonalistą - libertynem i intelektualnym biseksualistą - uniwersalnym, jak widać: jest na odwrót - to pani zniewala ludzi - Ciała i Umysłu i Dusze - CUD-a (trzy pierwsze litery) - jest pani jak ssawka - wyciąga pani informacje dotyczące prywatnego życia innych ludzi, dlaczego pani to robi? Naprawdę pani uważa, iż jestem głupi? Przecież wiem o tym: jeśli tutaj piszę - to druga strona wie - co teraz robię i to nic innego jak kontrolowanie, jeszcze raz: kolorowych snów. Łukasz Jasiński -
Przez Leszczym · Opublikowano
@Lidia Maria Concertina gorzej jakby odbijało się od ściany.. -
Przez Bożena De-Tre · Opublikowano
Życie w złudzeniach czy zmarnowane talenty Kiedy już miał wszystko i zatracił cel… Przyszło olśnienie Wtedy, gdy już miałem wszystkiego w nadmiarze, utraciłem wiarę, zatraciłem spokój, usiadłem na niczym… Wtedy zdarzył się cud. Ta kropla rosy co wszystkim miała być… wyschła Tak myślał. Wpatrywał się w swoje wnętrze z nadzieją, że jeszcze odnajdzie coś Szukałem siebie Talenty miałeś. Ja czas ci dałem. Spokojny, równy, miarowy bieg (mówił z góry czyjś głos) Co wtedy robiłeś – pytałem nawet – Lecz co zrobiłeś nie pytam dziś Milczę. Ty zamilcz Odtwórzmy znaki i namalujmy obraz z nich taki dla ciebie Może dla innych obraz prosty bez ram Taki dla innych co błądzą w drodze a cel oddala się Mają talenty a w nie wierzą Tracą apetyt, kiedy zahaczą o próg Lęk zakopany, talent przeżarty. Buńczucznie patrzyłeś w dal. Może – fakt – biegłeś… A kto ci kazał z zamkniętymi oczyma! Kto mi pozwolił błaznem być, gdy mogłem grać wiele ról? Miałeś talenty ogień we włosach i to wyróżniało cię. Dzisiaj się dąsasz, nie widzisz dna, spójrz na nasz obraz to autoportret twój Wciąż ma talenty – wszak dostał dwa Jestem twym światłem ty moją dumą próbujmy Próbujmy jeszcze i jeszcze jeszcze raz -
-
Przez befana_di_campi · Opublikowano
Pomysł dobry, uwagi na temat "wykonania" zatrzymuję dla siebie. Wszak plus za koncepcjęZaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się