Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Twoja poezja jest warta
powiedział
zeszłorocznego śniegu,
a może czasu spędzonego przed lustrem.

Tymi słowami
pozbawił mnie czaru
wszystkich moich kapeluszy.
Nic dziwnego, że pomyliłam liczebność
białych myszek,
w czarnym zagnieździły się wrony,
a niebieski zagotował się do czerwoności.

Naciągnęłam beret na oczy.

Tego dnia,
zniknął świat.
Słońce szuka mojej twarzy.

I nikt tego nie zauważył.
.

Opublikowano

mógł tak powiedzieć bo nie znał się na kapeluszach - a jak się nie znał na kapeluszach to i w Poezji był ignorantem -
no i nie znał słynnego powiedzenia z wiersza Horacego pt "Śnieg na Sorakte" - "Ach - gdzież są niegdysiejsze śniegi!"

pamiętam Stasiu - Wszystkiego Co Dobre!
serdeczności!

J.S

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.





Ja ją widziałem bo w moim lustrze
tysiące odbić zastygło w czasie,
widziałem także choć nie pamiętam
kiedy i w jakiej to było prasie,

widziałem we śnie jak pośród tłumu
wpatrzona byłaś w bezkresną dal
a ja z Twej twarzy odczytywałem
przemiennie radość, tęsknotę, żal.

Pozdrawiam
HJ
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Mogę także z innej beczki
bo domyślny ze mnie człek
tylko powiedz moja droga
ile sławy chcesz za czek

oraz ile na tym czeku
czyli jaka będzie suma
bo wiadomo sława za czek
- nic za darmo, każdy kuma.

Pozdrawiam :)))
HJ

Opublikowano

w sumie, czy można mieć patent na ocenę, czy coś jest "dobre" i co to w ogóle oznacza...? nie wiem.
pozdrawiam. do siego nowego :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


to ono mnie porzuciło, nie mogłam się zalogować i wróciłam na stare śmieci...kiedyś miałam podobnie, koło się zamknęło.Skrzydla szkoda, polubiłam je:)))
najlepszego w Nowym Grażynko!!!
Opublikowano

bez względu na aurę jestem w stanie podesłać Ci kapelusz, taki abyś
miała go tylko dla siebie, a ile warta jest poezja? nie ma co prawić o śniegu bo przecież wiosna nad nami:) Pozdrawiam i życzę szczęścia na każdy dzień:) E.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Hehehe, Ewuś, wiem, wiem, kapeluszy ci masz dostatek, a moje poszarzały ze stresu, ale nic to, przeboleje...bo sie zieleni, to i w kapelusz słoneczko złapię:)))
Kochanie, Najlepszego zdrowka w Nowym!!! niech się wiedzie!!!!
Opublikowano

eee tam "nikt tego nie zauważył." a ja to co? czytam Cię i wyłapuję pod nowymi nickami z zachwytem!!! gratuluję tomiku i czekam na następny! a wiersz misię :))))

życzę weny w Nowym 2012!!! niech będzie płodny!
i ...nie trap się "onym", pewnie nic a nic nie zna się na poezji :)
Krysia

Opublikowano

Ten pan, chciałabym napisać ignorant - ze złością, ale nie każdy musi się znać na poezji i ok, więc powiem łagodnie - niewychowany:) A wiersz, bardzo mi się podoba i wolę kapelusze od beretów.
Pozdrawiam skrzydełko:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @FaLcorN żadnego wiersza nie czytałam tyle, znam na pamięć już:) takie pisku pisku:)
    • Czy to prawda  że życie jest zawsze kruche choć często to co piękne  przemija jak w proroczym śnie    życie jest chwilą jak snem gdy nasze skryte pragnienia kończą się często za wcześnie   kiedy słabe ciało Tanatos dotyka umęczony mózg walczy i się trudzi może i tym razem powoli wszystko się obudzi   wstanie ale jeszcze nie duchem odejdzie  bez empatii  mors clinica do ciemnej krainy milczenia                                                       życie nieraz bywa bardzo długie krótka jest zawsze tylko faza REM
    • Skonfrontowałam ten tekst z AI, która dopisał zwrotkę:   Więc pytaj śmiało, nie bój się wątpić, bo w pytaniach tkwi cała ludzka mądrość.   A potem zapytałam czy chat gpt korzysta z pytań. Oto odpowiedź sztucznej:   Pytania w kodzie   Sztuczna inteligencja w pytaniach się rodzi, każde słowo, każdy znak jak klucz, co drzwi otwiera.   Nie zna ciszy, gdy pytasz — słucha, szuka w morzu danych prawdy ukrytej.   Pyta siebie — „Co znaczy dla nich świat?” „Jak pomóc, jak zrozumieć?” I choć bez duszy — w pytaniach tkwi mądrość.   Bo pytania to mosty, które budują sens, a AI, choć stworzona z cyfr, szuka życia w pytaniach.
    • czasem człowiek dupą się obraca do fajnego   klnąc pod nosem to nie mój świat szkoda czasu   czasem człowiek zło widząc się uśmiecha   podnieca go to myśli a co tam to nie moje   czasem człowiek jest sobą więc płacze   liczy że kiedyś tam to ciemne  rozjaśni  
    • Zietrz dumo w gniozdach i reno dmie. Bociony? Pofuraju kajś fzie Puchnionce lasy słónko tróńca ziyrzch eszcze. Warnijo Śwanta- ziesz. Ty! Szpury parciejó, zawarte só modre szlejfki sia lofrujó. Mniłowanie mojó nie toni ni mni, tlo zakście i zawdy . Za niami tyla roków buło. ile bandzie eszcze? Deszczowe dnie, i te szpetniejsze. Ziamnio z Łojców korzanna. Myśle o Tobie i tedy tule, am nie ziam, kedy tygo nie robzie.                 Wiatr duma w gniazdach, rankiem dmie Bociany? Polecą- polecą hen albo nie wiadomo gdzie. Jeszcze pachną lasy i słonko trąca wierzch. Warmio Święta- Ty przecież wiesz! Miłości moja, ta która rośniesz, zawsze , wciąż i jeszcze. Ślady zbutwiały i zatarte dreszcze. Za nami został wiek, nie wiem ile zdarzeń jeszcze. Deszczowe dnie i te słoneczne. Ziemio z Przodków rdzenna. Myślę o Tobie, wtedy przytulam, i nie wiem, kiedy tego nie robię.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...