... i Bóg stworzył Miłość...

[Lenu Kezo]

Byli już wtedy
i on, i ona..
...i Bóg stworzył Miłość
Wielką, prawidziwą, namiętną...

Dał im raj,
ogród pełen słońca,
ciepła i radości...

uśmiechem obdarzył
i biciem serca,
jak patrzeć,
jak słuchać - pokazał
jak tęsknić,
gdy któreś odejdzie na chwilkę...

Tak uczył ich Miłości...

...a gdy czuli,
gdy kochali,
Bóg był szczęśliwy...

I nieprawdą jest,
że sie wtedy gniewał -
On Miłości
nigdy nie zakazał!

...tak siódmego dnia
Bóg odpoczywał,
w zaciszu,
w swym niebie,
zadowolony...
...ze świata.

[maksymilian trader]

Jesli dobrze zrozumialem, chodzi o pochwłę milości (głównie) fizycznej i jej niejakie boskie uzasadnienie? Hm. Chyba się zgodzę w tej materii z Autorem, chociaż sam pierwiastka boskiego w swojej "radosnej twórczości" staram się unikać.

Pozdrawiam.

[Włodzimierz Nabkowski]

przecinko i wielokropkomania. Brakuje mi niedopowiedzen. Jako zwolennik form krótkich polecam wycięcie tego i owego. Maximum treści, minumum słów. Ale to tylko mój gust... Pozdrawiam ciepło


Bóg stworzył
wielką prawidziwą namiętną

Dał raj
ogród pełen słońca
ciepła i radości

uśmiechem obdarzył
i biciem serca
jak patrzeć
jak słuchać
jak tęsknić - pokazał

Tak sześć dni
ich uczył

(a gdy czuli,
kochali
był szczęśliwy) -----> może to wywalić?

I nieprawdą jest
że się gniewał

siódmego dnia
odpoczywał
w zaciszu
zadowolony
ze świata.

[Lenu Kezo]

Dziekuje za opinie -przeczytalam uwaznie :) Natomiast chcialabym powiedziec tylko ,ze wlasnie te przecinki i wielkokropki nadaja wierszowi odpowiednia intonacje, zamierzona, taka, jaka chcialam :) W proponowanej przez Ciebie "krotkiej formie" nie ma mnie, dlatego wlasnie pozostane przy mojej wersji -przecinkowej ,wielokropkowanej..... ;)

Goraco pozdrawiam