Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

już traci siłę nasz bohater
już boi się własnego cienia
lecz w gumę się zamieni
w niemoralnego księcia

obierz go ze skóry jak kartofel
motyką usuń mięso aż do krwi
a ujrzysz diablo twardy korzeń
kogoś kto zawsze jest żywy

hard-core

bij go, tłucz go, gwałć przez uszy

hard-core

spadniesz do odchłani jego duszy

Opublikowano

przepraszam, nie lubię krytykować
ale tutaj nie mogłam się powstrzymać
każdy czytał Ferdydurke, tym akurat nie trzeba się chwalić
ogólnie bez żadnych emocji, ładu i składu
przypomina troszkę refleksję pod wpływem wielogodzinnego słuchania kiepskiego zespołu rockowego
przykro mi
pozdrawiam
r.

Opublikowano

PanTero
nie znasz się
ja uważam, że to jest bardzo zabawny utwór
prawie jak ten odcinek South - Park
kiedy kenny miał kartofel zamiast serca :D

pozdrawiam

ps. gwałcenie przez uszy coraz bardziej zapada mi w pamięć

Opublikowano

no jesli chodzi tutaj o stosunek to chciałbym poinformowac autora i nie tylko ze stosunek hard-corowy to stosunek waginalny (czy jak to tam sie nazywa :P ) wiec gwałcenie uszu nijak sie do tego nie ma i wcale nie jest hard...

błąd...

Tera

Opublikowano

kurcze
to rzeczywiście było napisane pod wpływem chwilowego szału
w quake'a nie gram - nudzi się szybko. w ogóle gry komputerowe są nie dla mnie, choć czasami lubię te symulujące różne sporty

hard-core? nie ma to nic wspólnego z porno
etymologia tego słowa to; hard- twardy, core - korzeń ( bynajmniej nie chodzi o penisa)
jak kogoś obierzesz ze skóry i mięsa, to zostaje ci coś w rodzaju korzenia

ferdydurke?
w gwałceniu przez uszy chodziło o przewracanie do góry nogami całego czyjegoś światopoglądu. jakieś to nawiązanie jest
ale........wcale się nie chwalę, że czytałem ferdydurke
na pewno nie warto się chwalić, że ktoś czytał i nie zrozumiał. prawda?

coś jeszcze?
nie obiorę nikogo ze skóry

poza tym, przecież to soft wierszyk, a już na pewno nie był obliczony na szokowanie
tak mi się jakoś napisało
dzięki za liczne komentarze
10 w mniej niż godzinę
pozdrawiam

Opublikowano

tak samo jak uznać iż w wierszu jest bład... bo to co wcześniej wklejałem daje kalrowne swiatło na to że chodzi tam ponieka o stosunek bądź jakieś zboczenie a hard-core to zwykły stosunek waginalny taki jak soft-core to petting.... a wiec jak by nie było jet to albo błąd albo uzywanie przez autora słów o krótych znaczeniu nie ma pojecia.

rozumiem że wiersz pisany "w stanie uniesienia" ale to nic nie tłumaczy

Tera

Opublikowano

szanowny panie marku
obrona przez atak wydaje mi się dziecinna

moje skojarzenie z ferdydurke było za daleko idące jak widzę
rzeczywiście, po głębszym zastanowieniu przyznaję się do błędu
doszukiwanie się związku wiersza pana z ferdydurke jest niewybaczalne (nie wiem tylko czy przepraszać za to pana czy gombrowicza)

jeśli krytyka jest dla pana tak bolesna to może lepiej było trzymać wierszyk w szufladce biureczka i samotnie zachwycać się własnym talentem raz na tydzień...

mimo wszystko z pozdrowieniami
r.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



hhmmm...wiersz ani zachwycił ani zniesmaczył...mnie osobiście rozbawił...
natomiast co do komentarza, który zacytowałam...
dlaczego uważasz, że Marek was atakuje?...jako Czytelnik stwierdzam, że poprostu prowadzi dyskusję z komentatorami...skoro macie prawo ostro zjechać "wierszyk do szufladki"...nie odbierajcie prawa autorowi do obrony...pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @P.Mgieł To, co napisałeś, jest prawdziwe – ale nie dla wszystkich. Istnieją różne prawdy o pisaniu. Ta jest dla tych, którzy piszą, bo muszą. Dla tych, dla których pisanie to nie przyjemność, ale konieczność. Świetny wiersz! 
    • @Berenika97 Czytając, miałem ochotę napisać, że sam się nad tym zastanawiam, wzgledem jednej ze zwrotek. Przeczytawszy do końca, mam ochotę powiedzieć, że sam się nad tym zastanawiam, względem całego utworu.   
    • @huzarc   zgadzam się !!!
    • Przecież zgadzam się, że Gierek był najlepszy, niemniej jednak sam system grzęzł w swojej niewydolności, a statystyki miały dowodzić, że jest lepiej, niż było. Ot 200 milionów ton węgla. Paliłem tym węglem i z każdym rokiem było coraz więcej szlamu, aż do 30%, bo tak się robiło plany. Co do równości, to nomenklatura miała wszystko, mieszkania, samochody od ręki, a ci wyżej konta gdzieś tam w górach. jak to działało jest w mojej książce "Korpomisie". Mogę Ci ja wysłać, jak chcesz.  Sekretarz PZPR był jak król u siebie, ot taki towarzysz w Warszawie kazał zlikwidować tramwaje do Wilanowa, bo "mu huczały" i tak się stało, po czym z triumfem ogłoszono, że będą autobusy i będzie nowocześniej. teraz za miliony zbudowano nowa linię.  Jedno trzeba przyznać, że towarzysze się z tym nigdy nie obnosili.  Co do prywatyzacji, pamiętaj, że była to pierwsza taka operacja w historii i nikt nie wiedział, jak tego dokonać. Co byś proponował dla FSO, które produkowało 70 tysięcy samochodów, przy których pracowało 40 tysięcy ludzi? Zaorać? Byłem świadkiem i uczestnikiem, podobnie jak Robert, tej transformacji. To była pionierska operacja wprowadzenia kapitalizmu bez kapitału.  Pozdrawiam
    • Ważne jest, jak się zaczyna. A jeśli początek przychodzi za wcześnie, w pół westchnieniu, w pół milczeniu — gdy nie ma jeszcze komu go usłyszeć? Gdzie trafiają niewypowiedziane słowa, co drżą na krawędzi języka, lecz wstydzą się zapaść w ciszę? Czy leżą w poczekalni zamiarów, poukładane obok planów odłożonych „na jutro”, które tak bardzo nie chciało nadejść? Może jest pokój pełen niedopisanych końcówek, półobrotów myśli, kroków, których nikt nie postawił — a jednak wydeptały własny kurz. Czasem myślę, że warto wziąć w dłonie taki niegotowy moment, przytulić go jak spłoszoną jaskółkę i poczekać, aż odważy się wzlecieć. Bo są początki, które trwają całe życie, i końce, które nigdy nie przyjdą, jeśli nie odważymy się nadać im imienia.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...